Arp plantte de hengel in het zand en begon.
‘Ooit, lang geleden, was er geen angst…’
De mensen uit het dorp zochten snel een plaats op het strand. Fiela kroop weer bij Dink op schoot, helemaal vooraan. Oma zat naast Yuna.
‘…ooit, lang geleden, was er geen verlangen. Er was niets om bang voor te zijn. En al helemaal niet op een eiland ver hiervandaan, het eiland van Duzzo de visser.
[…]
In weer en wind, warm of kou,
een visser vist van jong tot oud.
Van vroeg tot laat, op en af,
een visser vist van de wieg tot het graf.
‘Mijn pop heeft al een wieg,’ fluisterde Fiela. ‘Ik wil ook een graf.’
‘Dat krijg je,’ antwoordde oma.
‘Wanneer?’
‘Voorlopig nog niet, hoop ik. Maar je krijgt het, later.’
Hans Hagen. Uit: Yuna’s maan. Illustraties Martijn van der Linden. Muziek Floor Minnaert. Met mp3-cd. Querido, 2016.
Wonderschone poëtische vertelling over de kracht van verhalen. Nog fijner dan zelf lezen is het om te luisteren naar Hans Hagen die op de bijgeleverde m3-cd het verhaal voorleest. Puur en ritmisch.