Tag Archief van: wislawa szymborska

Je bent sinds ruim een jaar op deze wereld,
en op deze wereld is niet alles onderzocht
en onder controle gekregen.
Nu worden er dingen beproefd
die niet zelf kunnen bewegen.
Je moet ze daarbij helpen,
verschuiven, duwen,
wegnemen en verplaatsen.
Ze willen niet allemaal, de kast bijvoorbeeld,
het buffet, de onverbiddellijke muur, de tafel.
Maar neem het kleed op de koppige tafel
–  als je de randen goed beetpakt,
lijkt het niet wars van een ritje.
En op het kleed glazen en bordjes,
een kannetje melk, schoteltje, lepeltjes –
ze staan te popelen.
Heel interessant:
wat voor beweging zullen ze kiezen
wanneer ze eenmaal op de rand zullen wankelen:
een tochtje langs het plafond?
een vlucht rond de lamp?
een sprong op de vensterbank en vandaar in de boom?
Meneer Newton heeft hier nog niets te zoeken.
Laat hij maar toekijken uit de hemel en zwaaien.
Die proef moet worden genomen.
En zal.
Zou ze het zelf doen? 
Toekijken uit de hemel? En zwaaien?
Laten we voor de zekerheid terugzwaaien.

Wislawa Szymborska. Vertaling Gerard Rasch. Uit: Einde en begin. Meulenhof, 2011.

Gebeurt alles misschien
in een laboratorium?
Onder één lamp overdag
en miljarden ’s nachts?

Zijn we wellicht maar een proefgeneratie?
Van het ene reservoir in het andere gestort,
in reageerbuizen geschud,
geobserveerd door iets meer dan een oog,
wordt ieder afzonderlijk
tenslotte met een pincet opgepakt?

Misschien anders:
zonder ingrepen?
De veranderingen voltrekken zich
volgens plan, vanzelf?
De naald van het diagram tekent langzaam
de zigzags die werden voorzien?

Misschien is er tot nu toe niets interessants te vinden?
Worden de controlemonitoren zelden ingeschakeld?
Alleen als het oorlog is en dan het liefst een flinke,
of bij zekere vluchten boven onze aardklomp,
of bij aanzienlijke migraties van punt A naar B?

Of misschien andersom:
hebben ze liever onbeduidende voorvalletjes?
Een klein meisje naait op het grote scherm
een knoopje aan een mouw.
De sensoren beginnen te fluiten,
het personeel loopt te hoop.
Ach, wat is dat voor wezentje
met binnenin een kloppend hartje!
Wat een bevallige ernst
terwijl ze de draad rijgt!
Iemand roept verrukt:
Ga het tegen de Baas zeggen,
hij moet zelf komen kijken!
Wislawa Szymborska. Uit: Einde en begin. Gedichten 1957-1997.
Vandaag start de 42e aflevering van Poetry International, ons grootste jaarlijkse internationale poëziefeest. Grote namen komen naar Rotterdam, zoals Les Murray uit Australië en Admiel Kosman uit Istraël en een lange rij andere dichters uit veel verschillende landen. Jammer genoeg dit jaar geen programma voor kinderen, hopelijk volgend jaar weer.
Wel zijn er vertaal- en andere workshops, masterclasses, poëzietheater, voordrachten, interviews, debatten, bundelpresentaties, prijsuitreikingen en veel, veel meer. Wie van gedichten houdt moet hier simpelweg naartoe. Een van de hoogtepunten: de première van een documentaire over de Poolse dichter en Nobelprijswinnares Wislawa Szymborska, vanavond op tv (Nederland 2, Uur van de Wolf). 
Bijzonder aan Poetry is ook de toegangsprijs: je betaalt wat je kunt of wilt.
Laatste informatie over het festival steeds op http://www.poetry.nl/