Vos had aardappelpuree gemaakt. Dat, bedacht hij, zou érg lekker zijn met gebakken vis! Vos smakte met zijn bek bij de gedachten.
Met zijn opblaasboot ging Vos naar zee.
En glimlachend roeide hij weg van het strand. Wat kon er misgaan? Niets! De zee was leeg. Op zee kon je niet verdwalen.
Na een stukje varen pakte Vos zijn hengel. Aan het haakje hing hij een goed boek.
Vissen, zo meende Vos, zouden daar vast op af komen. Want goede boeken zijn in zee maar weinig te krijgen.
[…]
Daan Remmerts de Vries. Uit: Vos en vis. Gottmer, 20222.
Vis leest het boek en Vos zwiept hem omhoog, hup in een van tevoren klaargezet emmertje water. Vos legt Vis uit dat wie slim is dieren vangt. Dieren die dommer zijn. Maar als ze verdwaald lijken te zijn en Vis aanbiedt om Vos de weg te wijzen, blijken slim en dom toch wat meer te behelzen dan dat.
Hilarisch prentenboek, waarin veel te lachen valt. Om de droogkomische teksten van Remmerts de Vries, de wending die het verhaal uiteraard neemt en de stripachtige tekeningen vol beteuterde gezichten van Vos en Vis. En ook om de heerlijk gewiekste manier waarop het eten van medeschepselen aan de kaak wordt gesteld. Deel drie in de prentenboekenserie over Vos.
Leeftijd 4+