Tag Archief van: shaun tan

Rumoer, veel rumoer in kinderboekenland! Over de Prijs van de Nederlandse kinderjury bijvoorbeeld. Veel kinderboekenschrijvers vinden dat de boeken van Geronimo Stilton niet mee zouden moeten kunnen doen, omdat ze geschreven worden door een heleboel anonieme schrijvers en niet door één schrijver. Dat is niet eerlijk, zeggen ze. Ze zeggen dat de prijs van de Nederlandse Kinderjury naar een echte schrijver moet gaan, die zelf al zijn of haar boeken heeft geschreven, ook al vinden sommige schrijvers het toch ook fijn dat zoveel kinderen nu boeken lezen dankzij muis Geronimo.
Paul van Loon schrijft erover op zijn weblog: “Als mijn boek WEERWOLFBENDE uitgekozen wordt door de Nederlandse Kinderjury, heb ik eigenlijk niet zo veel zin om op het podium te gaan zitten naast een man/vrouw in een muizenpak, die niet de schrijver is van het boek dat na een intensieve tv-reclamecampagne gekozen is (en ongetwijfeld dus zal winnen.)… Want het is een beetje raar dat je met vier schrijvers daar zit en met één verklede figuur die niet de schrijver is van het boek dat bij de vijf uitverkozen boeken hoort. Ik weet dus nog niet zo goed of ik er naartoe zal gaan, want natuurlijk wil ik al die kinderen die eventueel op mijn boek gestemd hebben niet teleurstellen. Dat zou minachting zijn van de stemmers en dat wil ik echt niet! Dit is dus echt een probleem. jongens en meisjes! Ik weet nog niet wat ik zal doen. Wat vinden jullie?” Zijn tweede blogberichtje erover vind je hier.
Als je wilt lezen wie er nog meer over geschreven hebben,  kijk dan eens op de weblogs van Ted van Lieshout (lees ook alle reacties),  Manon Sikkel op 14 maartJan Paul Schutten en Bart Moeyaert.
Wat vind je er zelf eigenlijk van? Of wil je liever gewoon stemmen? Dat kan hier!
In Belgie is het nog steeds Jeugdboekenweek Zie Kinderboekenblog.nl, over geheimen. Met bijvoorbeeld een geheim vervolgverhaal door kinderboekenschrijvers, -tekenaars en kinderen. Volg de tips en win het boek op de laatste dag van de jeugdboekenweek, dat is 3 april: zie hier.
Verder heeft de Australische tekenaar (!verrassing) Shaun Tan de zowat belangrijkste kinderboekenprijs van de wereld, de Astrid Lindgren Memorial Award gewonnen. Volgens de jury is Shaun een “meesterlijk visueel verhalenverteller”. Klik hier voor het blogbericht over zijn boek ‘Verhalen over een verre voorstad” .
Is dat alles? Nou nee natuurlijk. In kinderboekenland gebeurt veel meer. Vandaag nog één berichtje:  kinderboekenuitgevers  Querido, Leopold en Ploegsma en educatieve uitgeverij Zwijsen gaan samen digitale kinderboeken uitgeven voor smartphones, tablets en digitale schoolborden. Dat wordt vast een succes. Als ze de schrijvers van de boeken nou ook goed betalen, is dat ook weer geregeld!

Sommige boeken zijn zo raar dat je er nauwelijks over kunt schrijven.  Ik probeer het toch met prenten-verhalenboek Verhalen uit een verre voorstad van Shaun Tan. Tan (Australië) tekent goed en vreemd en zijn boeken gaan de hele wereld over. Zelf schrijft hij daarover op zijn website: They are best described as ‘picture books for older readers’ rather than young children, as they deal with relatively complex visual styles and themes, including colonial imperialism, social apathy, the nature of memory and depression.

Dat klopt. Toch zullen sommige kinderen de verhalen leuk vinden. Neem Onderstroom waar op een dag een groot zeedier op het grasveld in de voortuin van het huis op nummer zeventien verschijnt. “‘Het is een doejong,’ zei een jongetje. ‘De doejong is een zeldzaam en bedreigd plantenetend zoogdier uit de Indische Oceaan, van de orde Sirenia, familie Dugongidae, geslacht Dugon, soort D. dugon.'”
Of Verre Regen: “Heb je je ooit afgevraagd wat er gebeurt met al die gedichten die mensen schrijven? … bang dat je diepgevoelde uiting oppervlakkig, klunzig, maf, pretentieus, suikerzoet, onorigineel, sentimenteel, nietszeggend, gekunsteld, saai, duister, nutteloos, stom of gewoon beschamend gevonden wordt.”
Bovenstaande tekst ziet er in het boek heel anders uit: voor elk woord een ander lettertype, ogenschijnlijk handgeschreven of getekend op losse snippertjes papier. De gedichtensnippers worden “verbrand, verscheurd, doorgespoeld (tekening wc), andere worden verstopt achter een losse baksteen of regenpijp (tekening regenpijp) of weggeborgen achter in een oude wekker” (tekening ouderwetse wekker)… gedoemd terecht te komen in de enorme onzichtbare afvalrivier die uit de voorsteden stroomt. Nou ja bijna altijd”
En wat zijn Stokwezens? Waarom staat er een kruisraket in ieders achtertuin? Hoe maak je je eigen huisdier? 
Shaun Tan. Uit: Verhalen uit een verre voorstad. Vertaling Eva Gerlach. Querido, 2009