Tag Archief van: seks

Het vrolijke vulvaboekje Dan Höjer & Gunilla Kvarnström

Ze zijn twaalf en zitten op dezelfde school. Ze hebben nog nooit met elkaar over hun geslachtsdeel gepraat en ze kennen elkaar niet zo goed. maar toen ze elkaar voor dit interview ontmoetten, zaten ze al gauw te praten alsof ze al heel lang vriendinnen waren.

Over de naam…
Lisa: ‘Ik noem de mijne muisje. Dat doe ik als sinds ik klein was en ik vind het een goede naam. Ik zou nooit kut kunnen zeggen. Dat is een vies woord. Dat zeggen de jongens op school de hele tijd.’
Emma: ‘Wij zeiden thuis toen ik klein was altijd schoot, daarom vind ik dat een normaal woord, maar toen ik het vertelde, moesten mijn vriendinnen lachen. Ze zeiden dat het ouderwets klonk.’
Caro: ‘Ik zeg trutje. Dat is een schattig woordje. Soms denk ik wel eens dat ik iets stoerders zou willen zeggen, zoals kut of poesje. Want ik vind dat het geslachtsdeel van meisjes niet altijd maar schattig moet zijn; liever iets krachtigers en stoerders zoals bij jongens. Maar als ik probeer om dat te zeggen, klinkt het niet goed.’
Dan Höjer. Uit: Het vrolijke vulvaboekje. Illustraties Gunilla Kwarnström. Gottmer, 22023.
Heruitgave met nieuwe titel van de bestseller Het vrolijke vaginaboekje, en onontbeerlijk voor meiden van nu. Trouwens ook voor jongens van nu. Vrij en open praten over je geslachtsdeel en alles wat daarbij komt kijken is namelijk helaas niet voor iedereen normaal. Dit boekje helpt je daarbij op een ontspannen manier, met feiten, fabeltjes en informatie. Menstrueren, masturberen, de clitoris, hoe er in andere culturen en tijden over werd gepraat en natuurlijk hoe het fysiek precies in elkaar zit. En wat is eigenlijk een orgasme? En hoe zit het met genitale verminking?
Het enige dat ik in dit boekje mis is dat de vulva ook heel kwetsbaar kan zijn, voor misbruik en geweld. Dat je zelf de baas bent over dit lichaamsdeel, en niemand anders. Maar misschien wilde de auteur dat onderwerp nog even weghouden bij jonge meiden.
De grappige tekeningen vullen de tekst prima aan, je moet ervan houden maar zijn voor de doelgroep heel prima.
Leeftijd 9+.

Seks is niks geks. Bette Westera & Sylvia Weve

[…]
Als je wilt praten over geslachtsdelen kun je het beestje maar het beste gewoon bij de naam noemen. Maar bij welke naam? Er is zoveel keuze!
Artsen en wetenschappers hebben het over vagina’s en penissen. Dat klinkt keurig, maar wel een tikje saai.
[…]
De vagina
Een gewoon woord vinden voor vagina is lastiger. Kut klinkt misschien best goed, maar het wordt ook als een scheldwoord gebruikt, en dat is jammer. Spleetje klopt niet, want een vagina is veel meer dan alleen een spleetje in de onderkant van een meisjeslijf. Doos klopt ook niet. Een doos is interessant om iets in te doen, en een vagina is ook interessant zonder iets erin. Een voorbips? Dat klinkt pas echt raar!
Pubers hebben geen moeite met het bedenken van namen voor de vagina: poes of muis, oester of mossel, genotsgleuf of brievenbus. Maar als ze groot zijn en zelf kinderen krijgen begint het zoeken naar een geschikte naam weer van voorbips af aan.
[…]
Seks is niks geks.
het is fijn om te doen:
dat zachte gezucht
en dat zwoele gezoen,

dat spelen, dat strelen,
dat dingen proberen,
dat voelen van vel
zonder veel te veel kleren,

dat warme, dat natte,
dat klamme, dat kleffe,
dat hijgen, dat zuigen,
dat likken, dat beffen…

Seks is niks geks.
In het licht van de maan
of op klaarlichte dag;
zo gezegd, zo gedaan!
Bette Westera. Uit: Seks is niks geks. Tekeningen Sylvia Weve. Samsara, 2021. 
Wat is een orgasme? Wat is een clitoris? Wat is anti-conceptie, een erectie, menstrueren?
Dit boek voor opgroeiende kinderen en jongeren die willen weten hoe het allemaal nou precies zit met hun eigen lijf en dat van anderen, vertelt het klip en klaar, in normale mensentaal en zonder gene, aangevuld met soms wat lullige quizjes en gedichten.
We lezen verschillende woorden die je kunt gebruiken voor je lichaam, we horen over allerlei mogelijkheden om seks met elkaar te hebben, hoe seks bij dieren er uit ziet, dat je lichaamshaar scheren, in kleurtjes verven of lekker laten zitten allemaal oké is, zolang je je er zelf maar goed bij voelt.
En we vernemen wat je moet doen als je seks tegen je zin hebt gehad. Dat dit onderwerp pas helemaal aan het eind van het boek aan bod komt en bovendien wordt behandeld aan de hand van een meisje dat onvrijwillig is gevingerd door een vrouw, is een gemiste kans. De meeste verkrachtingen van vrouwen gebeuren toch echt door mannen.
Jammer ook dat dit boek niet wat royaler is opgezet. Nu komen Weve’s stripachtige tekeningen slecht tot hun recht op de overvolle pagina’s.
Je gunt elk kind een boek als dit, maar waarom Westera en Weve het niet hebben uitgebracht bij de uitgever van hun succesvolle boeken als Doodgewoon en Uit elkaar is een raadsel.
Leeftijd: 10+

Bij de beesten af. Het liefdesleven van dieren Katharina von der Gathen

Hebben dieren ook seks?
Hoe doen olifanten het?
Kunnen dieren homo zijn?
En wat doen slangen met elkaar?
Katharina von der Gathen. Uit: Bij de beesten af. Het liefdesleven van dieren. Illustraties Anke Kuhl. Gottmer, 2018.
Je verzint het niet. Maar er bestaat een vogel die maandenlang alleen maar bezig is om een prachtig, rijk versierd nest te bouwen, en dat allemaal om een vrouwtje naar zich toe te lokken zodat hij seks met haar kan hebben.
Wist je trouwens dat er hagedissensoorten bestaan die geen mannetjes kennen, waar dus de vrouwtjes elkaar bevruchten?
Dat in de buik van de zandtijgerhaai de sterkste babyhaaitjes hun zwakkere broertjes en zusjes alvast opeten, zodat zijzelf sterk en gezond ter wereld kunnen komen? Gruwelijke he?
Dit boek is één langgerekt festijn van grappige en bijzondere dierenweetjes over seks en babies, piemels, baarmoeders en eieren, voor alle echt nieuwsgierige kinderen. De tekeningen zijn stripboekachtig, grappig, goed en vrolijk en als kers op de taart vind je midden in het boek een uitklapbare piemelgalerie.  Heerlijk boek.
Leeftijd: 6+

De maagden moeten bloeden

Lola beter
Mijn klas mag Jumbo welkom heten,
wij kinderen van Amsterdam. Heel stil
staan we in twee rijen langs de papagaaienlaan,
maar de papagaaien krijsen:  blauw, groen, rood
Een gele vrachtwagen stopt voor de poort
waar de adelaars van koper schetteren in de zon.

In dat kabaal gaat de laadklep open, daar komt ze
op haar puppypoten, haar kop verstopt onder
de oksel van haar oppasser, haar wapperslurf
in zijn achterzak en een bang bungelend touwstaartje.

Ik heb haar rug geaaid. Wat pluizige haartjes leken
was harder dan de nagelborstel thuis.
Jumbo was een slechte naam, Lola beter.
Haar flesje dronk ze op zijn schoot.
De arme man ging bijna dood.
Het olifantje was nog klein,
maar voor een mensenschoot te groot.

Katelijne Brouwer. Uit: De maagden moeten bloeden. De Harmonie, 2018.
Geen lichte kost, deze bundel van Katelijne Brouwer. Gedichten over moeders en dochters,  seks en dood, over ziek zijn, missen. Lekkende borsten, afscheid en vergankelijkheid. Maar ook gedichten over dieren in Artis, als hierboven.
Dit is geen kinderbundel, maar voor – rijpe – tieners goed te doen, vooral door de rauwheid, ranzigheid zelfs hier en daar, al zitten ze wellicht niet te wachten op formuleringen als ‘je borsten huilden stromen witte melk’.
Brouwer schept  een beeldend mini-universum, onontkoombaar als het leven  en even wrang en onverbiddelijk soms. De gedichten schuren, liefkozen en wringen, in taal die van goudvloeiend naar alledaags gaat en terug, met soms net iets te gemakkelijke of te snelle conclusies. Toch, alles bij elkaar, een spannende nieuwe stem aan het dichtersfront.