Tag Archief van: novemberactie open weblog

Novemberactie open weblog: Zwijntje heeft geen zin

Zwijntje lag lusteloos onder een boom.Niks voor Zwijntje eigenlijk. Het liefst maakte hij plezier met zijn vrienden, dat vond hij nog leuker dan in de modder rollen. Het aller-, allerliefst was hij bij Eekhoorn als die een heerlijk stoofpotje had gekookt. Maar vandaag dus niet. Vandaag had Zwijntje nergens zin in en nergens trek in.
Wilma Degeling en Veronica Nahmias, Zwijntje heeft geen zin. Christofoor, 2010, prentenboek 4+.
Gelukkig heeft Zwijntje een heleboel vrienden. Allemaal hebben zij een ander idee om hem op te vrolijken: Egel vertelt een mop, Eekhoorn zorgt voor iets lekkers, Kikker probeert hem over te halen te gaan springen, de Konijntjes verzinnen een maf liedje en Mol adviseert hem om onder te duiken. Maar of dit alles helpt? En dan komt Vos nog langs om te vertellen dat Eekhoorn zich ook wat slapjes voelt…

Novemberactie open weblog: Het toverspiegeltje

Toen ging Ietje Fietje naar de grote zee.

Ze danste in het water en riep:
‘Zee, zee, blauwe zee,
 neem op een golf mijn wens voor me mee!’
De golven rolden naar Ietje Fietje toe. Ze spoelden om haar blote voeten, ze likten aan haar blote tenen. Ze gaven haar kusjes: zeekusjes. En ze brachten cadeautjes voor haar mee: zeecadeautjes. Eerst kreeg Ietje een schelp. Een grote roze met een gaatje erin. De zee fluisterde:
‘Ís dit je wens? Is dit genoeg?’
Ietje Fietje riep: ‘Nee, het is niet genoeg! Ik wil meer!”’
Anne Takens. Uit: Het toverspiegeltje. Illustraties Mies van Hout. Maretak, 2005. Leeftijd 8+.

Thomas is tevreden met zijn boerderijtje en zijn dieren. Maar zijn vrouw Ietje Fietje wil meer! Ze krijgt wat ze wenst.
www.annetakens.nl

Novemberactie: Twee meisjes en het geluk

Gebiologeerd kijkt Mei naar de stoel. Wat is ze nieuwsgierig nu er vlakbij zo’n echte dame is. Hoe zou ze er in werkelijkheid uitzien. Zou ze lijken op de prinses van de scroll? Er staat een klein briesje, dat af en toe de gordijnen laat opbollen. Er komt geen enkel geluid of teken van leven uit de stoel.
            Als Mei langer kijkt, ziet ze dat er een klein stukje vierkant gaas in het gordijn zit. Kijkt er misschien ook iemand naar haar? Ze voelt het gewoon. Dan weet ze het zeker. Achter het gordijn ziet ze de contouren van een gezicht en achter het gaas een paar ogen. Iemand die net zo nieuwsgierig is als zij zelf, neemt haar van top tot teen op.  Mei schrikt zich een hoedje. Het gordijn wordt een stukje opengeschoven en er komt een hand tevoorschijn. Een hand die haar wenkt. Mei kijkt om zich heen, de dragers letten niet op. Het volgende moment stapt ze de draagstoel binnen. 
Inez van Loon. Uit: Twee meisjes en het geluk. Clavis, 2010.
Een verhaal over de Chinese Lin die in het Chinatown van in Amsterdam woont en over haar overgrootmoeder Mei die opgroeit op het platteland van het China van 1900….
http://www.inezvanloon.com/nl_girls.php

Novemberactie open weblog: Blessuretijd

‘Op een dag zien we elkaar weer, jij en ik,’ zegt pake. ‘En dan voetballen we op het mooiste voetbalveld dat je ooit gezien hebt… En zie me dan maar eens te passeren.’ Matteo slikt. ‘Pake…’‘Ssst. Ga as de wjerljocht naar Skoatterwâld. En train tot je erbij neervalt. Je laat je team niet in de steek. Is dat begrepen?’
‘Oké.’
‘Voetbal is niet belangrijk. Niet echt. Dat weet jij. Dat weet ik. Maar ik zou heel graag nog één keer mee willen maken…’ Pakes stem stokt. Hij knijpt zijn ogen dicht. De lijnen in zijn gezicht worden dieper. Maar als hij zijn ogen opent, glimlacht hij. ‘… dat we die Groningers te grazen nemen. Kun je dat voor me regelen?’
Corien Oranje. Uit: Blessuretijd, serie Superfriezen. Columbus, 2009. Illustraties Wendelien van de Erve. 

Matteo’s pake, oud sc Heerenveenvoetballer, ligt in het ziekenhuis. Matteo wil heel graag dat zijn opa nog één wedstrijd kan meemaken. Maar kan dat, nu pake zo ziek is? 

Met voetbaltips en trucs en een interview met Heerenveenspeler Mika Väyrynen.   

Leeftijd: 8+
http://www.corienoranje.nl/

Novemberactie open weblog: Ik besta!

Moon grijpt haar rugzak van de vloer en rent zonder op of om te kijken het kantoortje uit. Onderweg botst ze tegen ruggen, buiken en klapdeuren. Haar tranen maken van alles en iedereen een brij van vage, trage vlekken. Met een klap smijt ze de wc-deur achter zich dicht. Ze draait het slot om en ploft neer op de bril. Haar lijf schokt en rilt, ze hapt met horten en stoten naar adem. Er komt een schreeuw omhoog door haar keel, maar er komt geen geluid mee.
Berdie Bartels. Uit: Ik besta! Clavis, 2010. Leeftijd: 14+
Stan zit in voorarrest. Ze vinden hem gestoord. Moons vader schrijft een boek over hem. Een vaag verhaal, vindt Moon. En een vage figuur ook, die Stan. Volgens Moon spoort hij niet. Ze weet zeker dat hij iets heel bloederigs heeft gedaan. Ze sluiten je toch niet zomaar op in de gevangenis?
Ik besta! vertelt aan de hand van verhalen, brieven, mails, gedichten, krantenberichten, dialogen en monologen hoe twee zogenaamd lastige jongeren ieder op hun eigen manier vechten om te mogen bestaan.http://www.berdie.nl/

Novemberactie open weblog: Droziers Erfenis

Schrijver Milan Hofmans wil zijn boek aanprijzen met onderstaande column: 
Column: Remco Volkers – Uit de kast 
Dit artikel verscheen op Tzum literaire weblog, 20 oktober 2010

Over kinderen en lezen is veel te doen. Met opvoeden kun je niet vroeg genoeg beginnen, en lezen is een wezenlijk onderdeel van die opvoeding. Weet elke ouder dat? Wie vroeg voorgelezen wordt en  vroeg gaat lezen, blijft een lezer. Want  lezen is leuk, prikkelt de fantasie, maakt je emotioneel rijker, geeft je inzichten, verbreedt je blik op de wereld en zo voort. Ik ben daar een mooi voorbeeld van.  Nu verbaast het mij dat er in de reguliere media zo weinig aandacht is voor kinder- en jeugdboeken. Er is überhaupt weinig ruimte voor boeken, maar de Olympische damesploeg langeafstandstwirlen zal daar net zo over denken: waar je zelf mee bezig bent vind je immers vaak het allerbelangrijkste van de hele wereld. Maar hoe komt de consument aan informatie? Die twee recensies die een dagblad in de week plaatst geeft natuurlijk geen representatief beeld van het aanbod. En de verdeling niet alleen in genre maar ook in leeftijd maakt het er niet makkelijker op. Er wordt ons opgedrongen welke dingen bij welke leeftijd horen, zodat ik mij nu genoodzaakt voel om uit de kast te komen: Ik ben Remco en ik lees ook kinderboeken.  Pfffff. Dat viel mee. Lang heb ik mij kunnen verschuilen achter neefjes en nichtjes. Voorlezen? Natuurlijk! Een verhaaltje voor het slapengaan werd al snel een heel boek. Helaas kunnen de kinderen nu zelf lezen, maar sinds ik uit de kast ben (een regel of drie, vier geleden) kan ik eindelijk openlijk kinderboeken lezen. Nog wat wankel op de barricade raad ik de volwassen lezers van dit stukje graag een boek aan dat net verschenen is (voor 12+, geen bovengrens):  Droziers erfenis van Milan Hofmans. Hofmans is een bijzonder bevlogen schrijver en illustrator, die met dit tweede boek de verwachtingen na zijn eersteling meer dan waar maakt. Hij creëert een heel eigen universum, zijn boeken zitten vol geinige vondsten en humor. Hij schrijft filmisch en spannend,  met oog voor detail. Met Droziers erfenis heeft Hofmans ons een Da Vinci Code van eigen bodem geschonken. Vergeet die leeftijdsgrens.[…] Samenvattend wil ik pleiten voor 1) meer ruimte in de media voor boeken in het algemeen, 2) het afwerpen van de leeftijdsgrens, en 3) aandacht voor zogenaamde kinderboeken in reguliere radioprogramma’s en talkshows. We are out and we are proud!
Milan Hofmans. Droziers Erfenis. Clavis, 2010. 12+ 
www.madhumahavir.com/drozierserfenis

Novemberactie open weblog: Levi, Lola en de liefde

Lola haalde haar schouders op. ‘Kan mij het schelen. Ik denk echt niet dat jij veertien bent. Kom nou.’ Levi trok haar naar zich toe. Hij wilde haar zoenen om een einde te maken aan het gesprek. Veertien. Het leek wel een ziekte. Ja, het zou overgaan. Hij zou vijftien worden. En zestien. Maar altijd bleef hij jonger.

Wilma Geldof. Uit: Levi, Lola en de liefde. Holland, 2010. Leeftijd 12+. Deel 7 uit de serie Life.  Levi krijgt na een succesvol optreden in de schoolband, opeens aandacht van de zestienjarige Lola, het mooiste meisje van de school. Hij valt als een blok voor haar, vergeet dat hij al een vriendinnetje heeft, en probeert krampachtig te verbergen dat hij nog maar 14 is. Alsof Levi niet genoeg problemen heeft, zoekt zijn biologische vader na tien jaar contact met hem.
http://www.wilmageldof.nl/

Novemberactie open weblog: Het geheim van Stille Zalm

De acht ogen van Steenhemd en zijn dochters staarden in de duisternis, maar leken Wuivende Grassen niet te zien, die nu zélf als een slang naar binnen begon te kruipen, op zijn buik, doodstil, de hamer in zijn hand geklemd.Wuivende Grassen sloop tergend langzaam vooruit, recht op het grootste starende ogenpaar af, steeds verder…
‘Au!’
Hij stootte zijn hoofd tegen een grote maalsteen op de vloer en sprong ogenblikkelijk recht overeind. Daar ging zijn verrassingsaanval, alles leek verloren.
Jan Kuipers. Uit: Het geheim van Stille Zalm. Illustr.  Roelof van der Schans. Maretak, 2010. Leeftijd 10+.
De opa van Neveloog is ziek en zal niet lang meer leven. Stukje bij beetje vertelt hij haar een oud verhaal over een vreemde ontmoeting in de bergen, lang geleden… Een verhaal over zijn geheimzinnige bruid Stille Zalm en een dodelijke beer. Over moed en angst en de wreedheid van de jacht. ‘Het geheim van Stille Zalm’ speelt zich af in Noord-Amerika, vóór het jaar 1800.
http://www.janjbkuipers.nl/
http://www.maretak.nl/

Novemberactie open weblog: Glits

In de kamer klonk geluid. Hoge tonen liepen over in lage. Het had een sitar kunnen zijn, een Indiaas instrument dat iets weg had van een gitaar, maar Jay dacht eigenlijk dat het elektronisch gemaakt was. De tonen waren te zuiver. Het leek alsof iemand twee standen op de synthesizer gemengd had, Jazz39 en Klarinet12 of misschien een van de Cymbals.
‘En kun je dat vertalen?’
Jay fronste. ‘Hoe bedoelt u?’
‘Wat heb je gehoord?’
Jay twijfelde. Het was ook wel erg veel gevraagd. Hoeveel geluiden had een synthesizer wel niet. Maas zat hem ondertussen vol verwachting aan te kijken. Alsof hij wilde dat Jay een antwoord gaf. Wat kon Jay doen? Wat had hij te verliezen?
‘Oké.’
‘Oké wat?’ Maas keek hem doordringend aan.
‘Ik wil het wel zeggen.’
‘Jij herkent dus dit fragment?’ Er sloop iets hards in de stem van Maas.
‘Nou ja, het is niet makkelijk. Maar ik denk Jazz39 en Cymbals19. Al zou het ook…’ Jay stopte, want Maas was opgestaan. ‘Dan zijn we klaar, Jay. Dit is tijdverspilling.’ Met strakke passen liep hij naar de deur. ‘Iemand zal je thuisbrengen.
Robert Wolfe. Uit: Glits, Uitgeverij De Harmonie, 2010. Leeftijd: 13+
Meer info: Robert Wolfe

Novemberactie open weblog: De brugklassurvival

‘Verviers,’ leest Laura op het bord langs de snelweg.

‘Je zegt vervjéé,’ zegt Wobbe. Hij zit achter haar. Zijn donkere, altijd iets te lange haar, zit in de war. Laura zucht. Broers…
‘Oké, vervjéé dan,’ zegt ze en ze steekt haar tong uit.
Wobbe haalt zijn schouders op. ‘Ik help je alleen maar. Stel je voor dat iemand je vraagt waar je bent geweest en dat jij dan aankomt met je vervieiers, sta je mooi voor gek.’
‘Ja, wat een ramp zou dat zijn,’ zegt Janne, die naast Laura zit met een sarcastisch lachje. Laura kijkt haar aan. Voor de zoveelste keer bedenkt ze dat ze net als Janne zou willen zijn. Janne, die met haar blonde, steile haar en lange benen het tegenovergestelde van haar is. Ze voelt even aan haar eigen donkere krullen en zucht.
Nelleke Scherpbier. Uit: De brugklassurvival. Columbus, 2010. Leeftijd: 11+.
Laura gaat met de hele brugklas op survival in de Ardennen. Als ze ergens géén zin in heeft, dan is het wel het brugklaskamp. Niet alleen moeten ze drie dagen kamperen op primitief terrein, maar haar beide broers gaan ook nog eens mee! Als de groepen voor de survival worden ingedeeld, zitten Laura’s broers tot overmaat van ramp bij haar in de groep. Ook Rudi zit in haar groep. Het duurt niet lang of Laura merkt dat ze hem wel leuk vindt. En het lijkt erop dat Rudi haar ook wel ziet zitten.
http://www.nellekescherpbier.nl/