Het station
Een trein is binnengerold. Rijtuig na rijtuig staat hier,
maar geen deur gaat er open, niemand stapt in of stapt uit.
Zijn er wel deuren? Daarbinnen wemelt het
van opgesloten heen en weer bewegende mensen.
Zij staren naar buiten door de onwrikbare ramen.
En buiten loopt een man langs de trein met een moker.
Hij slaat tegen de wielen, een zwak gegalm. Behalve hier!
Hier zwelt de klank onbegrijpelijk aan: een blikseminslag,
de klank van een domklok, een wereldomvamende klank
die de hele trein en de omringende natte stenen mee optilt.
Alles zingt. Jullie zullen je dit herinneren. Reis verder!
Tomas Tranströmer. Uit: Het wilde plein. Gedichten 1948-1990. Vertaling en nawoord J. Bernlef. Bezige Bij, 1992.
Fantastisch nieuws dat de Zweedse dichter Tomas Tranströmer de Nobelprijs voor Literatuur 2011 heeft gewonnen. Dat werd tijd.