Tag Archief van: muis

De wolf, de eend en de muis

Op een dag, het was nog vroeg, kwam een muis
een wolf tegen,
en die vrat hem vrolijk op.

‘O wee!’ zei de muis.
‘O nee! Daar zit ik dan,
in de buik van een beest.
Ik vrees dat dit het einde is.’

Mac Barnett. Illustraties Jon Klassen. Vertaling Edward van de Vendel. Gottmer, 2018.
Natuurlijk is dit niet het einde voor muis. Hij  komt tot zijn verrassing eend tegen in de maag van de wolf, die daar een heerlijk leventje leidt. Samen weten ze de wolf de stuipen op het lijf te jagen en het slot van dit oorspronkelijke prentenboek is ronduit geweldig bedacht.
Het duo Barnett-Klassen maakte samen al eerder opvallende, en prijswinnende, prentenboeken en dit boek doet daar beslist niet voor onder. Een parel met spannende, kraakheldere teksten, een origineel plot en ronduit meesterlijke tekeningen.
Kinderen en ouders kunnen hun hart ophalen.
Leeftijd: 3+

Is er dan niemand boos?

De kreeft klopte op de deur van de muis.
‘Ja?’ zei de muis.
De kreeft stapte naar binnen. Hij had een koffer bij zich, die hij op tafel zette.
‘Ik ben de kreeft’ zei hij. ‘Wilt u wat boosheid?’
‘Boosheid?’ vroeg de muis, die de kreeft wel kende.
‘Ja,’ zei de kreeft korzelig. ‘Boosheid. U wilt toch wel eens boos zijn?’
‘Ja,’ zei de muis. ‘Maar als ik boos wil zijn, dan ben ik ook boos. Dat gaat vanzelf.
‘Maar wel altijd met de goede boosheid?’ vroeg de kreet terwijl hij de muis onderzoekend aankeek.
De muis aarzelde.
‘Nee,’ zei de kreeft. ‘Niet met de goede boosheid dus.’
Hij maakte de koffer open.
‘Ik zal u laten zien wat ik allemaal heb.’
Toon Tellegen. Uit: Is er dan niemand boos. Illustraties Marc Boutavant. Querido, 2014.
‘Is er ergens wel iets wat luistert?’ vraagt de klipdas zich af, die dag in dag uit woedend tegen de zon roept dat hij niet onder moet gaan. Het nijlpaard en de neushoorn gaan onder geen beding voor elkaar aan de kant als ze elkaar op een smal bospaadje tegenkomen. Ze eten samen gesuikerd gras en dansen om elkaar heen. Maar aan de kant gaan, nee.
In deze prachtige, nieuw uitgegeven Toon Tellegen (oorspronkelijke uitgave 2002 met tekeningen van Annemarie van Haeringen) zijn de dieren verontwaardigd, geïrriteerd, kwaad of woedend, verdrietig of in de war. Ze vertellen elkaar hoe je heel boos kunt worden of daar juist mee kunt ophouden.
Ze eten samen taart. Ze sturen briefjes aan de wind. Heerlijke typische Toon Tellegenverhalen. Je houdt er van of niet. De  paginagrote, retromoderne, weemoedig zachtaardige tekeningen van Fransman Marc Boutavan, kleurig en vol lieflijke details, kleuren de verhalen net even anders dan anders in.
Leeftijd: 5+.
De tekst hierboven is overgenomen met toestemming vooraf van uitgeverij Querido. 

The Tiny Mouse. Janis Ian & Ingrid en Dieter Schubert

There was a tiny mouse
who lived in a tiny house
full of drafts and doubts, and incredible things
like a jack-in-the-box who popped
every Sunday at five o’clock
and a clown who wore a frown that was deafening
He ate off a silver spoon
in a golden room
but platinum plates and diamond goblets weren’t enough
“I am bored,” said he
“I think I will go to sea
“where I’ll be drinking grog and sniffing occasional snuff”
So he stowed away
that very day
but the motion of the ocean made him sick
He went looking for a loo,
but the best that he could do
was the bathroom of the captain of the ship
Oh, the bathroom of the captain of the ship
There was a small still life
of the captains wife
and what he saw there nearly brought the mouse to tears
A calico coat and head
and the inscription read
“To the captain of my heart, from Kitty Dear”
The mouse began to cry
“Oh what a fool am I
“to come so far and then be served up on a plate
“What an awful meal I’ll be!
“Most of all, to me!!
“So it’s overboard I’ll go and make my escape”
He caught a flounder for a sail
Made rudder of his tail
and he swam as hard as he could swim for land
where he dried his whiskers off
and coughed and coughed and coughed
and spat out seven oysters and a clam
Oh, he spat out seven oysters and a clam
He married a mouseketeer
Had children who loved to hear
about the adventures of the tiny stowaway
but it made their noses itch
and their whiskers twitch
to think how close he’d come to being the soup of the day
The moral of the tale
is think before you sail
and always keep your paws and whiskers neat
and if you’re dining on a ship
just be sure the room’s well lit
so you know what’s in the bowl before you eat
Always know what’s in the bowl before you eat!
Janis Ian. Uit: The tiny mouse. Tekeningen Ingrid en Dieter Schubert. Lemniscaat, 2018. Het prentenboek is gebaseerd op het lied ©2012 Rude Girl Pub. All rights reserved; international copyright secured
Als grote talenten samenwerken krijg je de mooiste dingen. Dit boek bijvoorbeeld. Wereldster Janis Ian schreef en zingt de tekst, de tekeningen zijn van beroemd tekenaarsduo Ingrid en Dieter Schubert.
Hier hoor je Janis Ian met het lied: https://youtu.be/-2zH6eESHPU

De Nederlandse versie van het lied, gemaakt door Erik van Os en Elle van Lieshout:
Hier in dit gekke huis,
woonde een kleine muis.
En die muis dat was
een wonderlijk beest.
In zijn machtige muizenkop
kwamen wilde ideeën op.
En zo maakte hij van iedere dag een feest.
Maar op een dag in maart
roerde hij zijn staart.
Hoewel hij het goed had thuis, verveelde hij zich dood.
Ik moet hier weg!’ riep hij.
”t Is hier te saai voor mij.
Ik wil het leven van een zeeman! Ik neem de boot.’
Stuntend aan een koord, ging de held aan boord
maar hij voelde zich op zee niet al te fijn.
Hij ging op zoek naar de wc
maar verdraaid, dat viel niet mee.
Nee, hier moest die kleine muis toch echt niet zijn…
Neeeee! Niet in de kamer van de kapitein!
O nee, dat schilderij!
Wat een ramp voor mij.
Hij keek geschrokken naar de kapitein zijn schat.
Er lagen muisjes voor.
Ja, toen had hij het door.
Oei, de kapitein, ai ai, was dus een kat!
Ik eindig als ontbijt,
dacht de muis vol spijt,
of ik zit straks in de soep of de puree.
Het idee al maakt me gek.
Weg hier, ik vertrek!
Dus ik ren, ik vlieg, ik spring, ik duik in de zee.
Hij ving een bot en zeilde stoer,
zijn staartje als het roer,
weg van zijn verschrikkelijke lot.
Later spoelde hij aan land,
spuugde bergen zout en zand,
grote golven water en tot slot
zeven oesters en een mossel en wat snot.
Hij trouwde een muisketier,
een aardig en potig dier.
Ze kregen dertig muisjes in een mum van tijd.
Die hoorden verhalen aan
voor het slapengaan,
hoe papa slim en dapper standhield in de strijd.
En steeds zei mama muis:
‘Kleintjes, blijf toch thuis.
Maar als je ooit op reis gaat, denk dan na.
Of je eindigt als puree,
op een stokje als saté
of platgeperst als sausje voor de sla.
Neem een voorbeeld aan je slimme, stoere pa.
Janis Ian, vertaling Erik van Os en Elle van Lieshout. Uit: Piepkleine muis. Tekeningen Ingrid en Dieter Schubert. Lemniscaat, 2013.