Tag Archief van: marije tolman

Maartje krijgt een welterustenkus van papa
en een welterustenkus van mama.
Ze knuffelt haar knuffels
een voor een, niemand vergeten:
Puk de Beer,
Balletpop Evelina,
Kangoroe natuurlijk, en Koala.

Daarna roept haar grote broer Bor
vanuit zijn kamer:
‘Doei!’

En dan vliegt Maartje weg.
In haar droom. In haar slaap. Elke nacht.

Ze zweeft…
Edward van de Vendel. Uit: Doei! Illustraties Marije Tolman. Querido, 2014.
Hoe verbeeld je je dromen? Mooie dromen of juist nachtmerries? En hoe verjaag je die laatste? Maartjes dromen zijn fantasierijk en vol fijne details als dwarrelende kuddes rode olifanten, vioolspelende fantasievissen en vliegende en schaakspelende schildpadden. 
Maar haar broer Bor droomt nooit of juist heel naar.
Daar doet Maartje iets aan. Ongelooflijk goed prentenboek, met karige, prachtig poëtische teksten van Edward van de Vendel die in een paar zinnen een compleet verhaal tot leven wekt.  Hetzelfde geldt voor Marije Tolman, wier werk we kennen uit het bekroonde, tetkstloze prentenboek De boomhut en uit het dierenboek Springende pinguins en lachende hyena’s. In verschillende technieken, linoleumsnede, inkt, krijt, in grote kleurvlakken, scherp getekende figuurtjes, van dromerig verstild tot uitbundig vrolijk verbeeldt ze de belevenissen van Bor en Maartje liefdevol en ontroerend als de tekst, maar zo dat je hoofd er er in kan ronddwalen en meebewegen.   

Na zeven dagen zoeken
vond Mejuffrouw Muis een huis
met uitzicht op de buren

Allemaal dezelfde tuinen
allemaal dezelfde schuttingen
allemaal dezelfde schuren

Een heerlijk rijtjeshuis
voor een heuse rijtjesmuis.
Mejuffrouw Muis koopt meubels, gordijntjes en spulletjes voor aan de muur. Maar ze is niet tevreden.
Lekker op de bank.
Chips.
Kaasje.
Glaasje wijn.
Mejuffrouw Muis had alles in huis,
alles om gelukkig te zijn.
Toch vond ze het niets.
Ze miste iets.
Elle van Lieshout & Erik van Os.  Uit: Mejuffrouw Muis en haar heerlijke huis. Illustraties Marije Tolman. Lemniscaat, 2008. Leeftijd 4+.
Prentenboek, deels op rijm, uit de Mejuffrouw Muis-serie over muis met haar hondje Lucebert. Kreeg in 2008 een Vlag en Wimpel voor de feestelijke, fijn gepenseelde, humoristische tekeningen. De eenvoudige teksten zijn hier en daar licht flauw, had wat mij betreft meer in gezeten.

Vandaag begint de boekenweek met overal optredens, televisieprogramma’s, artikelen in de krant en tentoonstellingen. En natuurlijk boeken, boeken en nog eens boeken. Mijn tip: Ensor, de grote maskerade.
Ensor was een kunstenaar.
Hij hield van de zee.
De zee gaf hem verhalen. Avonturen.
Soms ontstond er zomaar een begin.
Midden in het zand.
Zo begint het prachtige prentenboek over de Belgische kunstenaar James Ensor van Marije Tolman, die in 2010 samen met haar vader de Gouden Penseel en de Bologna Ragazzi Award won met het geweldige De Boomhut (zie hier mijn blogbericht 8-1-2010).
Dit keer neemt ze je mee op reis door de fantasiewereld van James Ensor, die langs het strand vreemde dieren en wezens tegenkomt. Het boek is een ongelooflijk knappe, ontspannen en luchtige verbeelding van de in werkelijkheid soms heftige schilderijen van de schilder. Zelfs Ensors fascinatie met de dood wordt bij Tolman een vlinderend feest.
Het boek is een samenwerking van het Gemeentemuseum Den Haag en uitgeverij Leopold in de serie kinderkunstboeken. In de bijbehorende tentoonstelling zie je van 12 maart – 26 juni in het Gemeentemuseum  originele illustraties en voorstudies van Tolman, gecombineerd met objecten uit de collectie van het museum.
Er is ook een reusachtige zee, waar kinderen een zelf verzonnen zeedier aan toe kunnen voegen. Ensor – de Grote Maskerade in het Gemeentemuseum Den Haag
Tegelijkertijd toont het Gemeentemuseum in een grote overzichtstentoontstelling de schilderijen van Ensor.