Tag Archief van: maria van donkelaar

Leto
Vluchten moest ze
met haar tweeling
die maar net
geboren was.
Zij verborg de
beide baby’s
in de plooien
van haar jas.

Op haar tocht
had godin Leto
zelf verschrikkelijke
dorst.
En de kleintjes
dronken tot
de laatste druppel
uit haar borst.

Onverdraaglijk
was de hitte.
En de zon verschroeide
’t veld.
Dit houd ik
niet vol,
dacht Leto bitter.
Ze was uitgeteld.
[…]
Maria van Donkelaar. Uit: Zo kreeg Midas ezelsoren. De mooiste Metamorfosen van Ovidius. Prenten van Sylvia Weve. Gottmer, 2019.
Al de bekende verhalen uit de klassieke oudheid, van Orpheus en Eurydice, Narcissus,  Europa, Daedalus en koning Midas, maar ook de minder bekende, van Leto, Andromeda en Battus, heeft Maria van Donkelaar  herverteld op ritme en rijm, met verrassende vondsen en in zeer eigentijdse taal (‘Heb jij soms wat aan je oren?’ vroeg Apollo gepikeerd).

Knap gedaan, af en toe licht geforceerd, maar voor jongere lezers een perfecte manier om kennis te maken met deze mythes en personages.
Voor oudere lezers handig en plezierig om zo mogelijk weggezakte kennis op te vijzelen.
Van de tekeningen van Sylvia Weve moet je houden, maar ze zijn uiterst grappig, eigenzinnig en beeldend.
Boek is  groot, luxe uitgevoerd, met full colour illustraties en leeslint.
Leeftijd: 7+

‘Hoi, Schildpad, slome duikelaar!’
riep Haas, de plaaggeest, keer op keer.
Totdat de schildpad dacht: ’t wordt tijd
dat ik die haas een lesje leer.

Hij zei: ‘Ik wil een wedstrijd doen.
Zie je dat hek daar, in de wei?
Ik wed graag om een winterpeen
dat ik er eerder ben dan jij.’

‘Je lijkt wel gek, maar ik doe mee,’
zei Haas. ‘Ik hou wel van een grap!’
Meteen ging hij er – roef – vandoor.
De schildpad deed geen enkele stap.

De haas sprong pijlsnel door de wei
en kwam al spoedig bij het hek.
Daar liep de schildpad voor hem uit!
Hoe kan dat?, dacht de haas. Wat gek!

De schildpad had de grootste schik:
nu werd de haas een keer geplaagd.
Een half uur later kwam zijn broer.
‘En?’ vroeg die. ‘Is ons plan geslaagd?’

‘En of! De haas heeft niets gemerkt.
Dat is natuurlijk niet zo raar.
We zijn tenslotte tweelingbroers
en lijken sprekend op elkaar.’
Fabel De haas en de schildpad. Uit: Boven in een groene linde zat een moddervette haan. Op rijm gezet door Maria van Donkelaar en Martine van Rooijen met prenten van Sieb Posthuma. Gotttmer, 2008.
Leeftijd 7+

Boven in een
groene linde
zat een
moddervette haan.
Vos liep langs en
dacht: Wat lekker!
Hoe krijg ik hem
daar vandaan?

‘Lieve haan, ik
deed vaak rottig
en dat was niet
mooi van mij.
Ik wil dolgraag
vrede sluiten.
Kom, dan leggen
we het bij.’

‘Vrede?’ vroeg de
haan wantrouwig.
‘Je bedoelt een
soort verbond?
Geldt dat dan
voor alle dieren,
ook bijvoorbeeld
voor de hond?

Kijk, daar komt hij
net de hoek om,
zie je wel,
die Deense dog?’
Toen begon de
vos te rennen
en hij rent
waarschijnlijk nog.
Maria van Donkelaar en Martine van Rooijen. Uit: Boven in een groene linde zat een moddervette haan. Tekeningen Sieb Posthuma. Gottmer, 2009.
75 fabels, prachtig op rijm gezet en geïllustreerd. Het boek heeft het Gouden Penseel 2009 gewonnen maar jij kunt dit geweldige boek winnen.  Schrijf je eigen fabel en stuur het naar stuurnaardiet@gmail.com. Onder de beste inzendingen mag ik van de uitgever DRIE exemplaren van dit boek verloten. Let op: Je kunt insturen tot 20 december 2009. Je fabel mag niet langer dan 20 regels zijn! Vergeet niet je naam, adres en leeftijd erbij te zetten.