![]() |
Leendert Witvliet leest ‘Paarden voor de ramen’ |
![]() |
Zie tedvanlieshout.web-log.nl |
![]() |
‘Waaien’ |
Diet Groothuis.
![]() |
Leendert Witvliet leest ‘Paarden voor de ramen’ |
![]() |
Zie tedvanlieshout.web-log.nl |
![]() |
‘Waaien’ |
Diet Groothuis.
De iep is bloot.
Alleen nog maar een nestje
tussen kale takken.
Toen de zon steeds later
op kwam dagen
verliet de spreeuw
zijn zomerhuis.
Waarom ziet een Hollands dier
zo op
tegen winterwind en kou?
Waarom al dat geploeter
zuidwaarts
en na zes maanden
weer terug?
Misschien alleen
om telkens weer
dat warme welkom
en je huis versierd te zien
met al die verse tinten groen.
Linda Vogelesang in Ik wil een naam van chocola. Querido, 2009.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Winter,
je bent nu lang genoeg opgebleven!
Hop! Hop! De trap op!
Pyama aan en tandenpoetsen!
Kruip maar in de onderste lade van mijn bed,
toegedekt door wollen truien, sjaals en wanten.
Denk nog maar even aan hoe koud je was,
hoe wit en hoe streng je was
en hoe je iedereen – zelfs in hun allerdikste jassen –
rillen liet.
Heel goed!
Zing nog maar zacht van dat schaap met witte voeten.
Hoe zoet!
En droom dan
terwijl wij de lente begroeten,
zo mooi, zo diep en zo lang als je kan.
Linda Vogelesang in: Ik wil een naam van chocola, Querido 2009.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.