Zoete lieve stekelbes,
ik lust je supergraag.
Je smaakt verrukkelijk, alleen
jouw struiken prikken zo gemeen.
Die houden jou gevangen.

Zoete lieve stekelbes,
ik heb een vreemde vraag.
Wil je in het nieuwe jaar,
speciaal voor mij
– een keertje maar –
in onze appelboom gaan hangen?

Inger Hagerup. Uit: Zo raar. Vertaald door Bette Westera. Illustraties Paul René Gauguin. Gottmer, 2018.
De vrolijke, fantasierijke zingzang gedichten van Inger Hagerup (1905-1985), zeg maar de Noorse Annie M. G. Schmidt, zijn eindelijk vertaald in het Nederlands. Niemand minder dan Bette Westera, meervoudig prijswinnaar voor haar eigen jeugdpöezie, liedjes en versjes, tekende hiervoor.
Westera  is in Nederland eveneens bekend van haar vertalingen van Dr. Seuss, die, leuke bijkomstigheid, door Hagerup in het Noors werd vertaald. Veel van Hagerups gedichten uit ‘Så rart’ zijn tot liedjes gemaakt en worden nog steeds gezongen op Noorse scholen en creches.
Dit boek is een verzamelbundel van drie van Hagerups poëziebundels.  De gedichten gaan over de ongevaarlijk ogende maar pinnige egel ‘die ruige ragebollenboos, dat wandelende speldenkussen’, over een bloeiende erwt met in het geheim vijf kleine erwtjes in haar buik. Een door muizen aangevreten appelboompje dat maar niet dood wenst te gaan en over schoenlapper Lasse uit Kennemerland, ‘ Huisje ‘ Maak dat je wegkomt’  en Huisje ‘Fijn je te zien’ naast elkaar in dezelfde straat.
De gekkige invallen, het evidente taalplezier, en ritme, metrum en rijm zorgen voor heerlijk soepele, muzikale teksten. De sfeervolle vintage illustraties van René Paul Gauguin, inderdaad een kleinzoon van de beroemde schilder, vormen een sterk geheel met de gedichten.
Leeftijd: 3+ – 103.