Ik heb vandaag
iets nieuws gegeten,
maar hoe het heette,
ben ik stom vergeten.
Het zag heel raar
en het smaakte naar
dwars gebakken peren
en gemalen kippenveren
en ook een beetje naar meloen
en gestoofde voetbalschoen
en gekookte horloges
en de kleur was groen
én … ze bleven drijven.
– O nu weet ik het weer:
o-l-ij-v-e-n!
Theo Olthuis. In Lampje voor de nacht. Uitgeverij  Holland, 2005.