Stil
Ik weet ook zonder woorden
– een glimlach en een blik –
wat jij bedoelt.
Met honderd mensen om ons heen
zijn we toch helemaal alleen.
Wij. Jij en ik.
Hoe zal ik je vertellen
hoeveel ik van je hou.
En hoe het voelt.
Het is alsof ik op je lijk.
Zelfs als ik in de spiegel kijk
dan zie ik jou.
Andre Sollie. Uit: Altijd heb ik wat te vieren. Querido, 2008.
De acht ogen van Steenhemd en zijn dochters staarden in de duisternis, maar leken Wuivende Grassen niet te zien, die nu zélf als een slang naar binnen begon te kruipen, op zijn buik, doodstil, de hamer in zijn hand geklemd.Wuivende Grassen sloop tergend langzaam vooruit, recht op het grootste starende ogenpaar af, steeds verder…
‘Au!’
Hij stootte zijn hoofd tegen een grote maalsteen op de vloer en sprong ogenblikkelijk recht overeind. Daar ging zijn verrassingsaanval, alles leek verloren.
Jan Kuipers. Uit: Het geheim van Stille Zalm. Illustr. Roelof van der Schans. Maretak, 2010. Leeftijd 10+.
De opa van Neveloog is ziek en zal niet lang meer leven. Stukje bij beetje vertelt hij haar een oud verhaal over een vreemde ontmoeting in de bergen, lang geleden… Een verhaal over zijn geheimzinnige bruid Stille Zalm en een dodelijke beer. Over moed en angst en de wreedheid van de jacht. ‘Het geheim van Stille Zalm’ speelt zich af in Noord-Amerika, vóór het jaar 1800.
http://www.janjbkuipers.nl/
http://www.maretak.nl/