Tag Archief van: het boeboek

Ik schop wat scherfjes aan de kant als ineens van binnen uit de glasbak
een stem klinkt,
hol en honingzoet:

‘Lieve Dissus, lieve Dissus,
vergeet niet, ik,
ik zal je nooit
vergeten, nee,
vergeet mij niet.
Kom maar dichter,
dichterbij.
Ik zal je helpen.
Hier. Van mij.’

En uit het gat van de glasbak
steekt een ranke arm, een hand,
ze houdt een colaflesje vast
met daarin een bruine drab

‘Kirke,’ stamel ik, ‘dankjewel,’
en terwijl ik het pak,
raak ik haar vingers, heel even maar,
en weg is de hand, de gloed, de stem

Hoe diep ik ook naar binnen tuur,
alleen maar scherven,
muffe lucht
en schimmelklodders jam
Simon van der Geest. Uit: Dissus. Illustr. Jan Jutte. Querido, 2010.
Krijgt Dissus vanavond op het Kinderboekenbal de Gouden Griffel 2011? Dat zou wel moeten. Het is  origineel, fantastisch geschreven en op alle fronten vernieuwend. Bovendien is het veel te lang geleden dat de Gouden Griffel naar poëzie ging. Ja, ik weet dat dat een oneigenlijk argument is. Het beste boek moet winnen. Dissus dus.
Nou vooruit. ‘Ik leer je liedjes van verlangen en aan je apenstaartje hangen’ van Bette Westera mag ook. Of het ‘Boeboek’ van Imme Dros. Al heeft de jury zich dan vergist.
Bovenstaand fragment is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.

De boeman woonde in het boebos
Niet alleen!
De boeman had een boevrouw.
En een boeman, dat weet je, roept af en toe BOE.
Een boeman roept af en toe BOE.
De gedíchten van Imme Dros kan ik jullie helaas niet laten lezen omdat ze dat niet goed vindt maar haar net uitgebrachte prentenboek Het Boeboek (deels) wel omdat ik dat van de uitgever heb gekregen. Ongelooflijk leuk boek! De tekst is kort, krachtig en prachtig, zoals alles dat Imme Dros maakt. De illustraties van Harrie Geelen zijn adembenemend,  levendig en grappig. Tekst en illustraties horen bij elkaar als lieveheersbeestjes en mieren. 
Het prentenboek is bedoeld voor kinderen vanaf drie jaar. Ik garandeer dat jongere én veel oudere kinderen plus volwassenen veel plezier aan dit boek gaan beleven.
De boeman had twee linkerhanden
AU
De boevrouw kon vies koken
HMMM
En de boebaby groeide goed
AGUUU
Maar ja, overal is wel wat.
De boevrouw schrok aldoor zo.
En als ze schrok gilde ze zo!
Ze gilde als ze iets zag bewegen.
HUUU
Ze gilde als ze een speld hoorde vallen.
HIEEE
En elke keer gilde ze anders.
HU HI HAA
Dat was erg, maar het ergste komt nog.
De boevrouw schrok ook van de boeman.
Hij deed zacht, hij liep op zijn tenen.
SSST
Maar de boevrouw schrok toch.
Ze hoorde hem niet aankomen.
En opeens stond hij achter haar
AAARCH
HIEIEIE     Het heeft wat voeten in de aarde maar uiteindelijk vinden ze er wat op.
Imme Dros, Harrie Geelen,  Het Boeboek.  Querido, 2010
De stukjes tekst zijn geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.