Tag Archief van: harrie jekkers

Schaatsen

Het heeft vannacht zo hard gevrorenDat het ijs nu eindelijk houdt.

Dus trek je trui aan, pak je noren
Je muts over je oren, dan heb je het niet koud
schaatsen, schaatsen, schaatsen.

Kris, kras over de plas, glijden over het ijs
Kop over kop, om beurten voorop,
Rijden door een wit paradijs
Over het kanaal, linksaf allemaal
Pootje over door de bocht
Handen op je rug, bukken bij de brug
Wat een schitterende tocht!
Ik zou het allerliefste voor eeuwig blijven schaatsen
Schaatsen, iets mooiers is er niet
Dan lange slagen maken en het ijs horen kraken
Midden op de plas, of scheuren langs het riet
Schaatsen, schaatsen, schaatsen.
Voor mijn part gaat het zo hard vriezen
Dat morgen op het weerbericht
Erwin Krol de kijker waarschuwt:
Morgen vriest de Noordzee dicht
Schaatsen, schaatsen, schaatsen.
Vlug terug, wind in de rug, nog even er hard tegenaan
De zon staat al laag, genoeg voor vandaag tijd om naar huis toe te gaan
Mooi als allerlaatste in de schemer schaatsen
In een langgerekte rij
Nog tien minuten rijden, nog effe lekker glijden
En dan is het weer voorbij
Morgen ga ik lekker de hele dag weer schaatsen
Schaatsen,  ik hou mijn schaatsen aan
Ik ga ermee naar bed,  ik heb de wekker al gezet
Om morgen weer als eerste op het ijs te staan!
Schaatsen, schaatsen, schaatsen.
© Harrie Jekkers en Koos Meinderts. Van de cd: Wind tegen, wind mee. Lied uit de musical De winterkoningin (Hofplein Rotterdam 2008)

Ballade van de dood

Er was eens een koning, machtig en groot,
die had slechts één vijand, en dat was de Dood.
Waarom moest de Dood toch zijn leven bederven,
waarom was hij zo bang, zo bang om te sterven?
[…]
Men sprong van torens in diepe ravijnen,
men stoeide met leeuwen en wilde zwijnen.
Men dronk liters en liters vergiftigde wijn
en voerde wat oorlog, gewoon voor de gein.
[…]
Koos Meinderts en Harrie Jekkers. Uit: Ballade van de Dood.  Illustraties Piet Grobler. Lemniscaat, 2009.
De dood, wie kent – en vervloekt-  hem niet? In hun ‘Ballade van de Dood’ – lied, sprookje, gedicht – wordt door Koos Meinderts en Harrie Jekkers helemaal niets vervloekt. Op lichte toon veranderen ze de ongenode gast, nadat hij gevangen wordt gezet, in een welkome bezoeker.
In het prachtige prentenboek met de inventieve illustraties van Piet Grobler wordt deze ode aan het leven en de dood een kijkfeest. Als het volk genoeg heeft van de drukte en het feesten toch alleen maar gaat vervelen, laat de koning de Dood los uit zijn kooi.
”Leve de Dood!’ riep het volk dolgelukkig,
en ze leefden nog lang en stierven… gelukkig!’
Het verhaal verscheen in 1983 voor het eerst in de bundel ‘Mooi Meegenomen’. Twee jaar later werd het door Koos Meinderts en Harrie Jekkers voor hun cd ‘Roltrap naar de Maan’ op rijm gezet. ‘Ballade van de dood’ kreeg in 2009 een Zilveren Griffel voor de tekst en een Vlag en Wimpel voor de illustraties.
Er is ook een mooie vertolking door Klein Orkest op Youtube met tekeningen van kinderen van de Singel uit Willemstad.
Leeftijd 6+

De weg naar school

De weg naar school is vol gevaren,
om de hoek gaat het al mis,
want daar staat een hond te grommen
dat hij dol op kinderen is.
Eerst begint hij hard te blaffen,
dan laat hij zijn kaken zien.
Een valse bek vol scherpe tanden,
ik tel er zo een stuk of tien.

De weg naar school is vol gevaren,
na de hoek dan komt de straat
met die enge hoge huizen
waar het oude pakhuis staat.
Uit het pakhuis komen armen
die je wurgen tot je stikt
en al smeek je om genade,
je wordt gepakt en ingeblikt.

De weg naar school is vol gevaren,
na de straat dan komt de sloot
met het water dat kan praten
met de stem van Broertje Dood.
Eerst begint hij lief te smeken,
maar algauw dan wordt hij boos.
Dan verschijnt zijn bleke handje
in het water bij het kroos.

Het is maar elf minuten lopen
en als ik hard hol hooguit vijf.
Vijf minuten hardop hopen
hou die griezels van mijn lijf.

Vijf minuten en dan veilig?
Nee, op school begint het pas,
want de school is vol gevaren
met dat monster voor de klas.
Geen wonder dat ouders hun kinderen massaal met de auto naar school brengen. Al helpt dat natuurlijk niks. Geweldig gedicht van Koos Meinderts met een heerlijke cadans.
Koos Meinderts. Uit: Verdriet is drie sokken. Illustraties Annette Fienieg. Lemniscaat, 2008. Er hoort een cd bij met liedjes van Thijs Borsten, gezongen door Harrie Jekkers&Fay Lovsky, met o.a. Eric Vaarzon Morel (flamencogitaar) en Eric Vloeimans (trompet).