Ik kocht vandaag een godje
een godje van steen
het stond daar
op een afdankplankje
helemaal alleen
in goudpapier gewikkeld
ging het godje in mijn tas
want met die shitzooi
op de wereld
komen godjes
goed van pas.
Elle van Lieshout en Erik van Os. Uit: Zwemmen met je kleren aan. Scheurkalender jeugdpoëzie, 22 december 2011. Van Gennep, 2010.
Tag Archief van: Erik van Os
De heer zij met u
En mocht
de Heer niet met u zijn
wendt u zich tot een dame
of tot indien u wenst een kind
tot Iets waar u zich meer in vindt
de dingen met of zonder namen
een mus een meesje in een boom
een zijden draadje of een droom
sinds lang die afspraak samen
de wens die u bewaarde
de hemel of
de aarde.
Elle van Lieshout en Erik van Os. Uit: Zwemmen met je kleren aan, scheurkalender met jeugdpoëzie, 24 december. Van Gennep, 2010.
Het was zo’n gedicht
waarvan ik dacht
daar heeft de dichter
maanden over nagedacht
maar maandagochtend
halfzeven is hij even
opgestaan
heeft wat woorden
opgeschreven en is weer
terug naar bed gegaan.
Erik van Os. Uit: Koe en daarmee koe. Illustraties Piet Grobler. Lemniscaat, 2008.
Er zat een steentje
in mijn schoen
zo eentje
dat net zolang
lastig blijft doen
tot je dan uiteindelijk stilstaat
en het er uiteindelijk
uithaalt
jij vond er
niets meer aan
te doen
een laatste woord
een laatste zoen
ik was zo’n steentje
in jouw schoen.
Erik van Os. Uit: Ik was zo’n steentje in jouw schoen. Gedichten over liefde. DiVers, 2001.
Na zeven dagen zoeken
vond Mejuffrouw Muis een huis
met uitzicht op de buren
Allemaal dezelfde tuinen
allemaal dezelfde schuttingen
allemaal dezelfde schuren
Een heerlijk rijtjeshuis
voor een heuse rijtjesmuis.
Mejuffrouw Muis koopt meubels, gordijntjes en spulletjes voor aan de muur. Maar ze is niet tevreden.
Lekker op de bank.
Chips.
Kaasje.
Glaasje wijn.
Mejuffrouw Muis had alles in huis,
alles om gelukkig te zijn.
Toch vond ze het niets.
Ze miste iets.
Elle van Lieshout & Erik van Os. Uit: Mejuffrouw Muis en haar heerlijke huis. Illustraties Marije Tolman. Lemniscaat, 2008. Leeftijd 4+.
Prentenboek, deels op rijm, uit de Mejuffrouw Muis-serie over muis met haar hondje Lucebert. Kreeg in 2008 een Vlag en Wimpel voor de feestelijke, fijn gepenseelde, humoristische tekeningen. De eenvoudige teksten zijn hier en daar licht flauw, had wat mij betreft meer in gezeten.
Kudde koeien
in een wei
geen eentje droevig
geen eentje kwaad
geen een jaloers
geen eentje blij
geen enkel
emotioneel
gedoe
koe
en daarmee
koe
Behalve nu! Koeien die nu de wei ingaan na een lange winter op stal zijn HEEL blij! Ze springen als gekken in het rond. Dat heet ‘koeiendans’.
Erik van Os. Uit: Koe en daarmee koe. Ill. Piet Grobler. Lemniscaat, 2008.
Het is de woensdag van de verkiezingen in Nederland en het gaat bijna nergens anders meer over. Behalve hier!
Het is nog geen woensdag.
Het is nog lang geen woensdag.
Op woensdag blijf ik bij oma eten.
En wat – dat mag ik zelf weten.
Maar het is nog geen woensdag.
Het is nog lang geen woensdag.
Het is pas donderdag.
Dichter: Erik van Os. Zijn dichtbundel Koe en daarmee koe staat vol met dit soort ogenschijnlijk simpele, prachtige overpeinzingen. De tekeningen van Piet Grobler passen daar enorm goed bij, zijn net zo ogenschijnlijk simpel en net zo raak.
Voor kinderen vanaf een jaar of tien. Hoewel op de achterkant staat: ‘De gedichten en beelden in deze bundel zijn uitsluitend bedoeld voor iedereen.’ Lemniscaat, 2008.
In een dikke, dichte mist,
niet ver van de kust vandaan,
dobberde een circusschip,
op de donkere oceaan.
Vijftien dieren en hun baas
bevonden zich aan boord,
op weg naar weer een circusshow
in een of ander oord.
De kapitein, de heer van Spruit,
zei zorgelijk: ‘Meneer,
we werpen nú het anker uit.
Ik wacht op beter weer.’
De circusbaas, meneer Venijn,
een ongelooflijk stuk chagrijn,
riep razend in zijn oor:
‘Mooi niet, Van Spruit!
Wij stoppen niet!
De show gaat voor!
De show gaat door!
En daarmee uit!
[…het schip vergaat en de kapitein moet van meneer Venijn niet de dieren, maar hém, de circusbaas, redden. De olifant, leeuw, python, krokodil, tijger, gorilla, giraffe, zebra, beer, aapje, kameel, cheeta, nijlpaard, antilope en struisvogel zwemmen met moeite naar de wal.]
De dieren zwommen urenlang
op zoek naar ’t vaste land.
Toen eindelijk de zon opkwam,
bereikten ze het strand.
Verkleumd, doorweekt en zout en ziek,
op poten, slap als elastiek,
van kop tot staart doodop,
sjokten de dieren in een rij
naar het dorpje verderop…
Het circusschip. Chris van Dusen. Vertaling: Erik van Os en Elle van Lieshout. Gottmer, 2009.
In het dorp beleven de dieren allerlei avonturen. Gelukkig loopt het goed met ze af. Jongetje van Acht, nu Jongetje van Negen, vindt dit een leuk boek: “De tekeningen zijn leuk en het verhaal en de gedichtjes zijn grappig.”