Ik ben een spaarverslaafde en wel van ouderwetse zaken.
Dat heb ik als mijn hobby.
Bijvoorbeeld: een typemachine, een hoornen telefoon,
een zwart-wit-tv, een platenspeler van Dual
(mijn vader zegt, dat zijn de beste!).
Ik spaar stofjassen.
Haha, jij weet niet eens wat dat is!
Ik spaar zelfgeborduurde boekenleggers, stoven,
wasborden en zinken teilen, moffen en (nieuw!) asbakken,
en wie weet, kan ik over vijftig jaar wel zeggen,
ik spaar boeken,
omdat er alleen nog maar e-boek is.
Mijn vader zegt,
spaar dan ook gelijk maar buitenspelen,
poëzie of vriendelijk lachen tegen een vreemde…
Maar misschien is over vijftig jaren sparen ouderwets,
omdat iedereen alleen maar heeft wat nodig is
en anders weggeeft aan iemand die dat niet heeft.
Spaar me die gedachte, zegt mijn vader,
idealisme is een mooie hobby!
Ja, omdat ik altijd alles spaar,
spaar ik dan ook zulke gedachtes op.
Soms lees je in een interview,
‘Een gelukkig mens is iemand
die van zijn hobby zijn vak heeft gemaakt.’
Dat ben ik dan geworden.
Elma van Haren. Uit: Zwemmen met je kleren aan. Scheurkalender voor jeugdpoëzie. Van Gennep, 2011.