Tag Archief van: botjes

Tempeest
´Wurre mie e frotje son?´
´Pardon?´

´Wurre mie e frotje son?´
´Ik begrijp nog steeds niet wat u zegt.´

´Wur-re mie e frot-tje son?´
Het was nu voor de vierde keer
dat hij hetzelfde zei.
Hij tufte daar nu zelfs een beetje bij.

´Wur-re mie e fro-tje SON?´
Ik staarde naar zijn lippen
en de woorden uit zijn mond.
Toen haalde ik mijn schouders op,
omdat ik er nog steeds niks van verstond.

Hij begon te wijzen en te roepen.
´BUN NU ORE FUNGE KOEPEN!
WUR-RE MI E FRO-TJE S-O-N?´

Ik dacht: dit gaat niet goed,
ik moet hier weg, dus zeg:
´Zal ik een woordenboek gaan halen
dat kan helpen met vertalen?´

Nou, toen werd hij echt pas boos.
Hij greep me bij m´n nek,
tilde me een meter van de grond
en hield me voor zijn kop,
die bijna op ontploffen stond.

´WUR-RE MI EEEE FROOOTJEEEE SSSOOOON???´

Er piepten woorden uit de diepte
van mijn dichtgeknepen keel:
Helf. Helf. Kurre mi nu oksi peel.
Lumme lof. Helf. Mu nie wotte pat je fegt.
Ajebief lumme lof. I pan nie poren tat je klegt.

Ik dacht:
nu ga ik dood,
hij liet me bijna stikken.

Tot hij plots begon te lachen
en te knikken.

Omdat mijn keel per ongeluk
het goede antwoord had gepiept.

Hij keek me vrolijk aan en vroeg:
´Possi munne piele klennen?´
Ik heb eerst nog netjes ja geknikt
en ben toen zo hard ik kon gaan rennen.
Jaap Robben. Uit: Als iemand ooit mijn botjes vindt. Illustraties Benjamin Leroy. De Geus, 2012. 
De Tempeest kun je dus beter mijden. Paltrok en Kamizool zijn van alle dieren de enige twee met kleren aan. Schuiertje stroopt de straten af naar stukjes autoband, snoepwikkel of krant en Zefiertje ontsnapt, dun van verdriet, uit haar traliehok.
Ze wonen allemaal in ´Als iemand ooit mijn botjes vindt´, de nieuwste dichtbundel van Jaap Robben, monument voor  mooie, oude, vergeten bijna-verdwijnwoorden die best eens een dier zouden kunnen zijn. Dat levert geweldige kolder als hierboven op, vriendelijke maatschappijkritiek in ´Zefiertje´, vrolijke vragen, leuke gedachtenspinsels en veel heerlijke, ritmische flauwekul. Benjamin Leroy wekte de dieren op zijn eigen manier tot leven met penseel en potlood. Resultaat is een bundel met een hoog grinnikgehalte, waar Jaap en Benjamin in hun bijbehorende voorstelling ongetwijfeld op voortborduren.
Leeftijd 8+