Tag Archief van: bart moeyaert

Dat alles over liefde gaat. De mooiste gedichten van Bart Moeyaert, gekozen door Ester Naomi Perguin

Aquarel
Dit is een aquarel: een schilderij van waterverf
op dik karton. Ik wist niet wat ik wou toen ik
eraan begon en nu het af is heb ik er nog
het raden naar. Wat doet die vlek daar op dat schip,
wat doet die vrouw, waarom een zee, had ik dan
blauw in overschot, dat denk ik niet, ik denk
haast nooit als ik mijn vinger doop in mijn verdriet
of in het jouwe en ermee schrijf of teken, maar
ik moet niet doen alsof. Per slot van rekening
weet iedereen dat alles – alles – altijd over liefde gaat.
Bart Moeyaert. Uit: Dat alles over liefde gaat. De mooiste gedichten van Bart Moeyaert, gekozen door Ester Naomi Perquin. Querido, 2023. 
Gedichten van de winnaar van de Astrid Lindgren Memorial Award, de ‘Nobelprijs voor Jeugdliteratuur’, gekozen door de voormalig Dichter des Vaderlands.
Mooier kan het niet worden, denk je dan. Dat blijkt waar. Perquin heeft een even originele als heerlijke selectie gemaakt uit Moeyaerts werk, een keuze die ze zelf ‘een momentopname’ noemt, met deze aantekening: ‘We moeten maar niet doen alsof onze markeringen, kruisjes en voorkeuren iets anders betekenen dan onze liefdes; natuurlijk zijn ze tijdelijk, veranderlijk en grillig. Maar zelfs onzichtbaar zijn ze onuitwisbaar. We hebben dichters nodig om ons te tonen wat buiten ons blikveld valt: de samenhang, de onderstroom, de houdbaarheid, de wonderen waarvan we hooguit een glimp hebben opgevangen.”

Ze heeft gelijk. Bij lezing van de bundel is elk gedicht van Moeyaert een stomp in de maag, een schittering op een grauwe dag, een brok in de keel, een lach om je lippen. Over liefde valt altijd – altijd – te lezen.
Leeftijd 12+

Rumoer rumoer!

Rumoer, veel rumoer in kinderboekenland! Over de Prijs van de Nederlandse kinderjury bijvoorbeeld. Veel kinderboekenschrijvers vinden dat de boeken van Geronimo Stilton niet mee zouden moeten kunnen doen, omdat ze geschreven worden door een heleboel anonieme schrijvers en niet door één schrijver. Dat is niet eerlijk, zeggen ze. Ze zeggen dat de prijs van de Nederlandse Kinderjury naar een echte schrijver moet gaan, die zelf al zijn of haar boeken heeft geschreven, ook al vinden sommige schrijvers het toch ook fijn dat zoveel kinderen nu boeken lezen dankzij muis Geronimo.
Paul van Loon schrijft erover op zijn weblog: “Als mijn boek WEERWOLFBENDE uitgekozen wordt door de Nederlandse Kinderjury, heb ik eigenlijk niet zo veel zin om op het podium te gaan zitten naast een man/vrouw in een muizenpak, die niet de schrijver is van het boek dat na een intensieve tv-reclamecampagne gekozen is (en ongetwijfeld dus zal winnen.)… Want het is een beetje raar dat je met vier schrijvers daar zit en met één verklede figuur die niet de schrijver is van het boek dat bij de vijf uitverkozen boeken hoort. Ik weet dus nog niet zo goed of ik er naartoe zal gaan, want natuurlijk wil ik al die kinderen die eventueel op mijn boek gestemd hebben niet teleurstellen. Dat zou minachting zijn van de stemmers en dat wil ik echt niet! Dit is dus echt een probleem. jongens en meisjes! Ik weet nog niet wat ik zal doen. Wat vinden jullie?” Zijn tweede blogberichtje erover vind je hier.
Als je wilt lezen wie er nog meer over geschreven hebben,  kijk dan eens op de weblogs van Ted van Lieshout (lees ook alle reacties),  Manon Sikkel op 14 maart, Jan Paul Schutten en Bart Moeyaert.
Wat vind je er zelf eigenlijk van? Of wil je liever gewoon stemmen? Dat kan hier!
In Belgie is het nog steeds Jeugdboekenweek Zie Kinderboekenblog.nl, over geheimen. Met bijvoorbeeld een geheim vervolgverhaal door kinderboekenschrijvers, -tekenaars en kinderen. Volg de tips en win het boek op de laatste dag van de jeugdboekenweek, dat is 3 april: zie hier.
Verder heeft de Australische tekenaar (!verrassing) Shaun Tan de zowat belangrijkste kinderboekenprijs van de wereld, de Astrid Lindgren Memorial Award gewonnen. Volgens de jury is Shaun een “meesterlijk visueel verhalenverteller”. Klik hier voor het blogbericht over zijn boek ‘Verhalen over een verre voorstad” .
Is dat alles? Nou nee natuurlijk. In kinderboekenland gebeurt veel meer. Vandaag nog één berichtje:  kinderboekenuitgevers  Querido, Leopold en Ploegsma en educatieve uitgeverij Zwijsen gaan samen digitale kinderboeken uitgeven voor smartphones, tablets en digitale schoolborden. Dat wordt vast een succes. Als ze de schrijvers van de boeken nou ook goed betalen, is dat ook weer geregeld!

Het Paradijs

In het begin waren we nooit alleen. We 
stonden met onze blote voeten midden
in de overvloed, en als we gingen liggen,
dan was het alsof we in het leven verdronken.
Dan zochten de vrouw en ik elkaars hand en 
trokken we elkaar als het ware op het droge.
‘Gaat het?’zei zij dan tegen mij, of ik tegen
haar.
En dan ging het weer.
In het begin voelden we ons nooit alleen.
Bart Moeyaert. Het Paradijs. Tekeningen Wolf Erlbruch. Querido, 2010.

Het wat omineuze begin luidt het langzaam bergafwaarts gaan in van de eerste man en de eerste vrouw in hun nieuwe omgeving. Breekbare diertjes gaan kapot, poelen veranderen in veldjes van zout en de vrouw mist nogal wat, ook al werkt de man zich in het zweet om uitdijende hazelaars, woekerende braamstruiken en manshoge berenklauw in te tomen. En de zon brandt maar, brandt maar.

In prachtige taal, huppelende zinnen en zintuigenstrelende beelden schetst Bart Moeyaert de teloorgang van een droom, al wordt het nergens een echt verhaal. Op de bijgeleverde cd leest Moeyaert betoverend mooi voor. Van de bijbehorende muziek van het Nederlands Blazers Ensemble moet je houden. 
Jammer dat de tekeningen van Wolf Erlbruch zo lelijk zijn. Waar hij in het leukste kinderboek aller tijden, ‘Over een kleine mol die wil weten wie er  op zijn kop gepoept heeft’, nog sterke, grappige en kleurrijke beelden tovert, scheept hij ons nu af met modderige, onplezierige schetsen van een bozige man en vrouw. Hoezo is dit een kinderboek?

Siberië

Het wordt vannacht tot min vijftien graden Celsius.  Daarom dit heerlijke warmwordt-gedicht van Bart Moeyaert:
Geef me je jas
van bont van teddyberen.
Sla je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me tot ik warm word.
Zoen me tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij eronder in.
Sus me met je hartslag.
Wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.
Bart Moeyaert. Uit: Verzamel de liefde. Querido 2004
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.

Voor gelukkige mensen

NU
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.
Bart Moeyaert. Uit: Gedichten voor gelukkige mensen. Querido, Amsterdam, 2008
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.