Meneer Max houdt van wandelen. Niet om ergens
te komen, maar om ergens te zijn en goed om zich
heen te kijken.
Zo nu en dan blijft hij staan en haalt hij zijn
schetsboek tevoorschijn om te tekenen wat hij ziet.
Meneer Max ziet veel.
[…]
Koos Meinderts & Annette Fienieg. Leopold & Gemeentemuseum Den Haag, 2018.
Zo begint het nieuwste deel in de serie kunstprentenboeken van uitgeverij Leopold over de Duitse impressionistische schilder Max Liebermann (1847-1935) bij de tentoonstelling van zijn werk in het Haags Gemeentemuseum (tot 24 juni 2018).
Eerdere delen in deze kunstboekenreeks, die kunst dichtbij de leefwereld van kinderen brengt, waren stuk voor stuk prachtig en dit boek is opnieuw een parel.
Het begint meteen met de fraaie potloodtekeningen in de stijl van Liebermann op het schutblad, die je in de sfeer brengen zodra je het boek openslaat.
De teksten zijn, zoals we gewend zijn van Koos Meinderts, kort, krachtig en uiterst sfeerrijk en met het weesmeisje Martha als personage naast Liebermann voor kinderen heel inleefbaar.
In de illustraties zien we Liebermanns ontwikkeling van realistisch naar impressionisch schilder als het ware weerspiegeld, de tekeningen worden steeds minder gedetailleerd en alsmaar losser van sfeer. Mooi hoe Fienieg de warme toon van het verhaal en de zomer van Liebermann in Nederland in haar prenten tot uitdrukking brengt in een voor haar heel andere stijl dan we gewend zijn. Haar altijd overal herkenbare neusjes zijn er nog, maar deze losheid van tekenen vraagt om een vervolg.
Leeftijd: 7+
Tag Archief van: annette fienieg
 |
| © Annette Fienieg |
Alle vogels zijn bezig
een nestje te bouwen,
behalve jij en ik,
waar wachten we nog op?
Hebban olla vogala
nestas hagunnan
hinase hic anda thu,
wat unbidan we nu?
Alle vogels zijn bezig
een nestje te bouwen,
behalve jij en ik,
waar wachten we nog op?
Koos Meinderts. Uit: De liedjesalmanak, lente en zomer. Ill. Annette Fienieg. Rubinstein, 2014.
Meisje, mijn meisje, wees maar niet bang,
ik ben bij je, dicht bij je, wang tegen wang
Ik beloof je, geloof me, alles, echt alles
komt altijd weer helemaal goed.
Koos Meinderts. Uit: Het sneeuwmeisje. Tekeningen van Annette Fienieg. Lemniscaat, 2012.
Engel is een sneeuwmeisje . ’s Avonds in bed is ze bang. Dan zingt haar moeder de winterkoningin dit liedje voor haar. Maar Engel wordt ontvoerd door de sneeuwgeest. Wie zal haar redden?
Engel is een sneeuwmeisje . ’s Avonds in bed is ze bang. Dan zingt haar moeder de winterkoningin dit liedje voor haar. Maar Engel wordt ontvoerd door de sneeuwgeest. Wie zal haar redden?
Wintersprookje van
Op Youtube leest Koos Meinderts zelf het boek voor. Lekker om bij in slaap te vallen.
Op zondag 25 september is de feestelijke opening van ‘Het regent zonlicht’, een tentoonstelling van de originele illustraties uit de gelijknamige dichtbundel van Koos Meinderts en Annette Fienieg. Koos Meinderts leest voor en er is livemuziek van Leine en Thijs Borsten, die ook de cd maakten. De opening is aan de A.Mayerlaan 23 in Utrecht, vanaf 16:00 uur. Kijk voor meer info op de website van Koos Meinderts en Annette Fienieg.
De dag loopt op zijn einde
hier en daar gaan lichten aan.
Je hoort een kind pianospelen,
iemand met de deuren slaan.
Al die huizen
al die ramen
al die mensen
van wie je de naam niet kent.
Je hoort het vloeken van een vader,
ergens valt een glas kapot.
Iemand roept de poes naar binnen,
iemand doet alvast de deur op slot.
Een etage hoger staat een man
eenzaam voor het raam te staan.
In het huis ernaast zie je zijn buren
dansend door de kamer gaan.
Al die huizen
al die ramen
al die mensen
van wie jij er eentje bent.
‘Al die huizen’ van Koos Meinderts. Uit: Het regent zonlicht. Illustraties Annette Fienieg. Lemniscaat, 2010.
De weg naar school is vol gevaren,
om de hoek gaat het al mis,
want daar staat een hond te grommen
dat hij dol op kinderen is.
Eerst begint hij hard te blaffen,
dan laat hij zijn kaken zien.
Een valse bek vol scherpe tanden,
ik tel er zo een stuk of tien.
De weg naar school is vol gevaren,
na de hoek dan komt de straat
met die enge hoge huizen
waar het oude pakhuis staat.
Uit het pakhuis komen armen
die je wurgen tot je stikt
en al smeek je om genade,
je wordt gepakt en ingeblikt.
De weg naar school is vol gevaren,
na de straat dan komt de sloot
met het water dat kan praten
met de stem van Broertje Dood.
Eerst begint hij lief te smeken,
maar algauw dan wordt hij boos.
Dan verschijnt zijn bleke handje
in het water bij het kroos.
Het is maar elf minuten lopen
en als ik hard hol hooguit vijf.
Vijf minuten hardop hopen
hou die griezels van mijn lijf.
Vijf minuten en dan veilig?
Nee, op school begint het pas,
want de school is vol gevaren
met dat monster voor de klas.
Geen wonder dat ouders hun kinderen massaal met de auto naar school brengen. Al helpt dat natuurlijk niks. Geweldig gedicht van Koos Meinderts met een heerlijke cadans.
Koos Meinderts. Uit: Verdriet is drie sokken. Illustraties Annette Fienieg. Lemniscaat, 2008. Er hoort een cd bij met liedjes van Thijs Borsten, gezongen door Harrie Jekkers&Fay Lovsky, met o.a. Eric Vaarzon Morel (flamencogitaar) en Eric Vloeimans (trompet).
Het regent zonlicht
op de wereld
op het meisje in het gras.
Hoor haar moeder
zingt een liedje
voor haar dochtertje van glas:
God behoed haar
voor de kraaien
en de allereerste kras,
voor de hobbels
en de kuilen
en het snijden van het gras.
De platen in ‘Het regent zonlicht’ waren er het eerst, en daarna kwamen de gedichten. De verrukkelijke tekeningen in veel kleuren die een eigen soort sprookjeswereld oproepen zijn moderner dan de gedichten, die soms doen denken aan oude aftelversjes. Lastig te zeggen voor wie de gedichten geschreven zijn. Voor jonge kinderen zijn ze moeilijk, voor oudere kinderen te bedaard denk ik. Toch een erg mooi boek!
Op de bijbehorende cd zingen Jeroen Zijlstra en Leine de gedichten op muziek van Thijs Borsten mmw o.a. Stefan Blankenstijn en Louis Lanzing.
Het regent zonlicht, Koos Meinderts, ill. Annette Fienieg. Vormgeving Leentje van Wirdum. Lemniscaat, 2010.