Tijs en de eenhoorn

De eenhoorn bestond niet en dat vond hij niet leuk.
Alles om hem heen bestond en alles hoorde ergens bij.
Maar de eenhoorn was er niet. Hij hoorde nergens bij.
Niet bij koeien in de wei. Niet bij vogels in een boom.
Niet bij kikkers in hun sloot. (…)
Maar de eenhoorn wou het niet geloven.
Ergens moest iets zijn.En hij ging ergens zoeken.
Imme Dros. Uit: Tijs en de eenhoorn. Illustraties Harrie Geelen. Querido, 2015. 
Op de dag dat de eenhoorn op zoek gaat loopt Tijs weg van huis. Hun nieuwe huis staat nu bij een bos en niet meer aan zee en de ramen en deuren zitten op de verkeerde plaats. Hij woont ook niet meer naast Jan en Lies. Mama en papa en zijn broers vinden dat helemaal niet erg, sterker nog, die zijn blij met de grote tuin en het enorme bos. Tijs niet, die maakt tekeningen van hun oude tuin met de appelbomen erin. En hij vertelt alles aan Beer. Maar Beer zegt niks terug.
Gelukkig komt hij de eenhoorn tegen. Die praat wel terug. Want Tijs heeft hem getekend.
IJzersterk verhaal over de troostende werking van verbeeldingskracht met werkelijk fantastische tekeningen. Tekent Tijs hier de eenhoorn of zien we hem echt? Het maakt niet uit.
Taal, illustraties, vormgeving: dit boek ademt perfectie.
Leeftijd: 3+
Bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.