O, ik weet wel hoe tanden verdwijnen.
Eerst wat gebungel,
en dan wat geklungel
met je tong, net eronder.
En dan trekken en wrikken en dan
zit je zonder.
Maar wie weet
hoe er daarna weer nieuwe verschijnen?
In de nacht?
Onverwacht?
Misschien zakken ze zacht
uit je kaken omlaag?
Hoe moet dat, wie doet dat?
Antwoorden graag.
Edward van de Vendel. Uit: Hoera voor superguppie. Illustraties Fleur van der Weel. Querido, 2010.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *