Sprouw

Klagend ligt ze in haar bed
een glaasje water naast zich
voor het slikken van een maagtablet.

Niet dat ze iets heeft, maar ziek zijn vindt ze leuk.
Een beetje jeuk. Klappertanden, snotteren en snuiten.
Ze houdt van dokters, gips en grote spuiten.

Verheugt zich op een griepje,
een zweertje of een lief poliepje.

Op een wondje dat ze nog niet heeft,
plakt zij meteen een pleister.

Er komt nauwelijks visite
bij de oude vrijster,
die hoestend
onder ’n deken ligt.

Want bezoek krijgt als begroeting
niet gewoon een kus
maar echt heel vies
een natte nies
vol in het gezicht.
Jaap Robben. Uit: Als iemand ooit mijn botjes vindt. Illustraties Benjamin Leroy. De Geus, 2012.
Jaap Robben kreeg gisteren een Vlag en Wimpel voor dit boek. Van harte gefeliciteerd!