Sinterklaas in het land

Sint-Nicolaas en de drie kinderen
Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.

De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
‘Hebt u voor ons een bed, meneer?”
‘Ja, kom dan, kom, ’t verheugt me zeer.’

Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Toen stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.

Sint-Nicolaas passeerde daar,
het was precies na zeven jaar.
Bij ’t slachtershuisje streek hij neer:
‘Hebt u voor mij een bed meneer?’

‘Ja, kom dan, kom, Sint-Nicolaas,
al is dit geen paleis, helaas.’
Nog voor Sint-Nicolaas rustig zat,
vertelde hij dat hij honger had.

‘Wilt u een boterham met kaas?’
 ‘Dat lust ik niet,’ zei Sinterklaas.
‘Een broodje ham of fricandeau?’
“Nee, daarvan houd ik ook niet zo.’

Het vlees waar ik het meest van houd,
dat zit al zeven jaar in ’t zout.’
De slachter had het goed gehoord
en rende in doodsangst naar de poort.

”t Is zinloos om te vluchten, man.
Berouw is wat jou redden kan.’
Sint-Nicolaas is naar ’t vat gegaan
en hield er drie vingers tegenaan.

‘Dag, kleine slapers die ik zie
word maar eens wakker, alle drie!’
En met drie vingers uitgestrekt
heeft hij ze uit de dood gewekt.

De eerste zei: ‘Wat sliep ik zacht.’
De tweede had dat ook gedacht.
Het derde kindje zei bedeesd:
‘Ik ben in ’t Paradijs geweest.’

Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land…
Saint-Nicolas et les trois petits enfants. Anoniem.
Willem Wilmink. Uit: Verzamelde liedjes en gedichten. Prometheus, 2010.
Meer info over de heilige Nicolaas: klik hier