Truusje Vrooland-Löb. Uit: Hop, hop, paardje. Zingen en spelen met je kindje. Ill. Ceseli Josephus Jitta. Ploegsma, 2010.
Nonsensversjes met lekkere s-klanken waarop het prima zachtjes wiegen is. Wie zingt er nog, behalve op een koor of onder de douche? En zingen met je kinderen is helemaal verleden tijd. Mocht je met je kleintjes willen zingen, dan is ‘Hop, hop, paardje’ een fijn boekje. Ruim zeventig behoorlijk bekende kinderliedjes voor op schoot, over eten of in bad, slaap- en wiegeliedjes en zingen met je handen. Inclusief enige pedagogische toelichting.
https://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2010/12/HophoppaardjeTruusjeVroland-5.jpg200197adminhttps://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.pngadmin2010-12-17 15:40:002017-12-12 12:30:13Hop, hop paardje. Zingen en spelen met je kindje.
Ver weg, achter een muur van bomen,
lag ooit een piepklein dorp.
Het heette Lapje.
Lapje stond op geen enkele kaart.
Wegwijzers ernaartoe waren er niet.
Niemand kwam langs,
niemand ging weg.
Alle mensen leken op elkaar.
Ze droegen min of meer dezelfde kleren
in min of meer dezelfde kleuren.
Lapje stond op geen enkele kaart.
Wegwijzers ernaartoe waren er niet.
Niemand kwam langs,
niemand ging weg.
Maar op een donkere, zwoele nacht,
toen bijna alle dieren en mensen sliepen,
slofte iemand langs de muur van bomen…
Riet Wille. Uit: Lapje of het verhaal van een kind dat haar naam vindt. Ill. Jan de Kinder. De Eenhoorn, 2010.
Lapje is anders. Ze eet andere dingen, speelt andere spelletjes en versiert haar kleren anders dan haar dorpsgenoten. Hoe komen Lea en Lea aan zo’n ander kind? Poëtisch boek, dat qua tekst sterker uitgewerkt had kunnen worden met mooie tekeningen.
https://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2010/12/9789058386519-5.jpg978700adminhttps://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.pngadmin2010-12-15 06:31:002017-12-12 12:30:13Lapje of het verhaal van een kind dat haar naam vindt
Een koe in Apeldoorn,
die had haar staart verloren,
die had haar staart verloren, zo maar, midden in de week.
Ze was op straat gaan lopen
om kina-wijn te verkopen
en heeft die staart verloren, toen ze eventjes niet keek.
Ze kon ‘m nergens vinden
en vroeg aan alle vrinden:
Heb jullie ook een staart gezien? Zo eentje met een kwast?
Nee, zeiden alle ossen,
en zeker niet een losse,
we hebben wel een staart gezien, maar ja, die zat nog vast!
Je ziet het niet van voren!
zei men in Apeldoorn,
je ziet het wel van achteren, maar hindert dat? Och kom…
De koe ging aan het schreien
en alle ossen zeien:
We kunnen haar niet troosten want ze wil die staart weerom.
En toen kwam er een vrindje,
een lief klein koeiekindje,
dat zei: Ik heb vanmorgen toch zo’n rare koe gezien,
twee staarten aan haar bastje,
aan ied’re staart een kwastje,
zou een daarvan de staart zijn, die verloren is, misschien?
Toen riepen alle ossen tegelijk: Hoera! Hoera!
En – heeft de koe haar staart terug?
Nou, reken maar van ja! Annie M.G.Schmidt. Uit: Ziezo. Querido, 2004.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
https://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2010/12/koe7-5.gif108112adminhttps://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.pngadmin2010-12-13 07:10:002021-04-26 09:35:45De koe zonder staart
Lydia Rood. Uit: Er staat een taart in lichterlaaie. Samenstelling Jan van Coillie, ill. Harmen van Straaten. Maretak/Davidsfonds/Infodok, 2004 (ook in: Mijn zak zit vol met niks. Zwijsen, 2001).
https://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.png00adminhttps://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.pngadmin2010-12-10 18:05:002017-12-12 12:30:14Ik kan
Ik moet gemolken en gevoerd, ’t is al een uur of elf.’
Vanonder een laag dekens hoestte Jansen: ‘Doe het zelf!’
Lida Dijkstra. Uit: De Dierderij. Illustraties Noëlle Smit. Pimento, 2010.
Een lieve versie van Animal Farm, met goedlopende rijmpjes en humoristische, krachtige tekeningen.
Saskia de Jong. Uit: de deugende cirkel. De Harmonie, 2010.
26 dierengedichten voor kinderen van Saskia de Jong. Elk gedicht heeft een andere beginletter. De bundel opent met de g van godgans en loopt vervolgens van a tot z. Elke letter symboliseert een dier, al is daar soms wat verwarring over: de ‘ai’ is een luiaard en de pop is in eerste instantie geen rups van een vlinder maar een mensenpop. Bij de x vinden we het uitheemse dier xirapha, bij de y de yak.
Saskia de Jong schreef eerder gedichten voor volwassenen. Nu dus voor kinderen, al vind ik het eigenlijk geen kinderbundel. Dat komt niet alleen door de gedichten die een fiks taalniveau veronderstellen, maar ook door de collages naast de gedichten, samengestelde knipsels uit geïllustreerde tijdschriften. Desalniettemin: voor wie van eens een keer ‘anders’ houdt, is dit een eigengereide feestbundel.
Hop, hop paardje. Zingen en spelen met je kindje.
Diet blogtOzewiezewoze
Truusje Vrooland-Löb. Uit: Hop, hop, paardje. Zingen en spelen met je kindje. Ill. Ceseli Josephus Jitta. Ploegsma, 2010.
Nonsensversjes met lekkere s-klanken waarop het prima zachtjes wiegen is. Wie zingt er nog, behalve op een koor of onder de douche? En zingen met je kinderen is helemaal verleden tijd. Mocht je met je kleintjes willen zingen, dan is ‘Hop, hop, paardje’ een fijn boekje. Ruim zeventig behoorlijk bekende kinderliedjes voor op schoot, over eten of in bad, slaap- en wiegeliedjes en zingen met je handen. Inclusief enige pedagogische toelichting.
Lapje of het verhaal van een kind dat haar naam vindt
Diet blogtVer weg, achter een muur van bomen,
lag ooit een piepklein dorp.
Het heette Lapje.
Lapje stond op geen enkele kaart.
Wegwijzers ernaartoe waren er niet.
Niemand kwam langs,
niemand ging weg.
Alle mensen leken op elkaar.
Ze droegen min of meer dezelfde kleren
in min of meer dezelfde kleuren.
Lapje stond op geen enkele kaart.
Wegwijzers ernaartoe waren er niet.
Niemand kwam langs,
niemand ging weg.
Maar op een donkere, zwoele nacht,
toen bijna alle dieren en mensen sliepen,
slofte iemand langs de muur van bomen…
Riet Wille. Uit: Lapje of het verhaal van een kind dat haar naam vindt. Ill. Jan de Kinder. De Eenhoorn, 2010.
Lapje is anders. Ze eet andere dingen, speelt andere spelletjes en versiert haar kleren anders dan haar dorpsgenoten. Hoe komen Lea en Lea aan zo’n ander kind? Poëtisch boek, dat qua tekst sterker uitgewerkt had kunnen worden met mooie tekeningen.
De koe zonder staart
Diet blogtEen koe in Apeldoorn,
die had haar staart verloren,
die had haar staart verloren, zo maar, midden in de week.
Ze was op straat gaan lopen
om kina-wijn te verkopen
en heeft die staart verloren, toen ze eventjes niet keek.
Ze kon ‘m nergens vinden
en vroeg aan alle vrinden:
Heb jullie ook een staart gezien? Zo eentje met een kwast?
Nee, zeiden alle ossen,
en zeker niet een losse,
we hebben wel een staart gezien, maar ja, die zat nog vast!
Je ziet het niet van voren!
zei men in Apeldoorn,
je ziet het wel van achteren, maar hindert dat? Och kom…
De koe ging aan het schreien
en alle ossen zeien:
We kunnen haar niet troosten want ze wil die staart weerom.
En toen kwam er een vrindje,
een lief klein koeiekindje,
dat zei: Ik heb vanmorgen toch zo’n rare koe gezien,
twee staarten aan haar bastje,
aan ied’re staart een kwastje,
zou een daarvan de staart zijn, die verloren is, misschien?
Toen riepen alle ossen tegelijk: Hoera! Hoera!
En – heeft de koe haar staart terug?
Nou, reken maar van ja!
Annie M.G.Schmidt. Uit: Ziezo. Querido, 2004.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Ik kan
Diet blogtIk kan eel veel.
Lydia Rood. Uit: Er staat een taart in lichterlaaie. Samenstelling Jan van Coillie, ill. Harmen van Straaten. Maretak/Davidsfonds/Infodok, 2004 (ook in: Mijn zak zit vol met niks. Zwijsen, 2001).
Liever fliegen
Diet blogtMargreet Schouwenaar. Uit: Voor het slapen wordt het langzaam nacht. Ill. Marloes van den Berg. Sjaloom, 2010.
Ziek
Diet blogtIk ben heel ziek.
Johanna Kruit. Uit: Twee kusjes in een doosje. Illustr. Annemie Heymans. Maretak, 2002.
De Dierderij
Diet blogtEen lieve versie van Animal Farm, met goedlopende rijmpjes en humoristische, krachtige tekeningen.
de deugende cirkel
Diet blogtik verspil weinig energie
26 dierengedichten voor kinderen van Saskia de Jong. Elk gedicht heeft een andere beginletter. De bundel opent met de g van godgans en loopt vervolgens van a tot z. Elke letter symboliseert een dier, al is daar soms wat verwarring over: de ‘ai’ is een luiaard en de pop is in eerste instantie geen rups van een vlinder maar een mensenpop. Bij de x vinden we het uitheemse dier xirapha, bij de y de yak.
Saskia de Jong schreef eerder gedichten voor volwassenen. Nu dus voor kinderen, al vind ik het eigenlijk geen kinderbundel. Dat komt niet alleen door de gedichten die een fiks taalniveau veronderstellen, maar ook door de collages naast de gedichten, samengestelde knipsels uit geïllustreerde tijdschriften. Desalniettemin: voor wie van eens een keer ‘anders’ houdt, is dit een eigengereide feestbundel.