Als het buiten te koud is om nog te kunnen spelen,
als de blaadjes van de bomen beginnen te vergelen,
als het weer tijd is voor schaatsen en warme chocomel,
als iedereen wel in is voor een bordspel,
als de klok een uur achteruit wordt gezet,
als je erwtensoep afveegt aan je servet,
als het tijd is om weer van Sinterklaas te dromen,
dan…..
dan is de herfst gekomen.
Krijg je al zin om je schoen te zetten? Dat is te vroeg. Maar warme chocomel lijkt me een goed idee. Vera (12) stuurde dit gedicht. Dank Vera!
Waar is de taart? Thé Tjong-Khing. Querido, 2004 Een prentenboek, is dat raar op een weblog met kindergedichten? Volgend jaar gaat de Kinderboekenweek over tekeningen (beeldtaal) in kinderboeken.
‘Waar is de taart?’, een boek zonder woorden, is volgens Jongetje van Acht “het leukste boek”.
Je kunt je bij dit boek lekker uitleven in zelf iets bedenken. Zeker tien aparte verhalen zitten er in de tekeningen verstopt en aan het eind komen ze allemaal bij elkaar. Na uren kijken heb je nog niet alles ‘gelezen’ en zelfs als je denkt dat je alles hebt gezien, ontdek je de volgende keer weer iets nieuws.
Superboek, heel lekker ook vlak voor je gaat slapen.
Mirjam Oldenhave schrijft volgend jaar trouwens het Kinderboekenweekgeschenk.
https://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.png00adminhttps://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.pngadmin2009-11-09 12:31:002022-02-21 11:20:30Waar is de taart? Thé Tjong-Khing
NU
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta. Bart Moeyaert. Uit: Gedichten voor gelukkige mensen. Querido, Amsterdam, 2008 Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
https://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.png00adminhttps://www.dietgroothuis.nl/wp-content/uploads/2017/10/Diet-Groothuis-schrijver-en-dichter-1-1030x187.pngadmin2009-11-05 17:52:002018-12-10 12:16:27Voor gelukkige mensen
Jongetje van Achts hamster is ziek. Jongetje van Acht is verdrietig.
Hamsters
1
Toen ik ze had, elk zes vijftig, Sjakie de bruine,
Tomas de gevlekte, droeg ik ze tegen
mijn trui mee naar huis. Zulke kleine
ribbetjes, haren van schrik
rechtop, pluis met oorflapjes tussen
twee knopen van mijn jek tot aan de oogjes.
2
Hamsterwol moesten ze, nesten
bouwen om zich warm te houden. In de
winkel woonden ze samen, goed gewend,
geen bezwaar, zei de man met de handen vol littekens. Maar
in mijn kooi met radje, trap, verdieping,
ingebouwd voerbakje, drinkfles, kozen ze prompt
elk een kant, bouwden ieder een wollen
fort in een hoek met wallen van turfmolm erlangs,
wand tot wand. Sliepen onder de grond, ze zouden van hun
leven geen stom woord meer met elkaar spreken.
3
‘Die, die je altijd ziet, dat is Sjakie. Wildkleur:
die worden ouder, heb je langer.’ Liet
zich vangen, aaien, keek naar me omhoog
vanonder bibberig dons, hee ga je met me
spelen? Zo licht, geen half ons,
twintig doorschijnende tenen. Voorzichtig begon hij
appel in zijn wangzakken mee te nemen.
4
Tomas zag je bij vlagen. Hij vloog
haastig zijn wol uit, schoot er
vlug weer in terug. Altijd de baas in het radje,
baas bij de drinkfles, altijd de sterkste; knapste
bouwer ook, hij met zijn burcht die elke dag meer
plaats innam, steeds dichter bij
Sjakies slordige fort kwam. Op het laatst durfde hij:
haastig in zijn wangen Sjakies hele
wintervoorraad naar zijn eigen nest.
5
Sjakie antwoordde briljant –
hamsterwol mee naar de voerbak, hij bouwde een soort
nest om het voer, ging erin liggen slapen. ‘Hij heeft,’
zei mijn vader verbaasd, ‘echt verstand,’
6
Bloed aan het radje, bloed aan de tralies waarin
zomaar Sjakie hing. ‘Nul komma drie milliliter
bloedverlies is dodelijk,’ las ik in Het Hamsterboek, ‘dat is éénderde
vingerhoed. Leg een servet
of zakdoek op de wond, duw goed; het is zaak
het bloeden te stelpen. Trek handschoenen aan want een hamster
bijt altijd raak.’ Niemand wilde me helpen.
7
Tomas kreeg een nieuw huis. Hij rende er rond,
‘Sjakie?’ Geen Sjakie. Toen groef hij zich in tot de bodem,
door het glas zag je hem aldoor bezig eten diep in
het donker te stoppen, er meer en meer bij te leggen.
Hij moet weg van mijn vader. Ik heb immers Sjakie, die mooier,
tammer is, kunstjes kan leren. Ik wilde niet zeggen
hoe ik had gehoopt dat juist Tomas, Tomas alleen
op mijn hand zou kalmeren, zich laten
aaien, hamstertaal met me zou praten,
zacht aan mijn nagels zou knagen, stof van mijn mouw
in zijn gevlekte wangen nemen zou. Eva Gerlach. Uit: Hee meneer Eland. Querido 1999. Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Dood
Ik ben, jij bent, wij zijn.
Plotseling ben jij weg.
Hoe weg is weg?
Aan de kapstok hangt je jas.
Je das steekt in de mouw,
een vleugje jou.
Op plaatjes aan de muur
en in mijn hoofd zie ik je staan.
Je kijkt me aan.
Ik zwaai en draai
me om, weet niet
of je dat ziet.
Jij bent
ik ben.
Wij zijn. Diet Groothuis. Geschreven voor de herdenkingsdienst voor overledenen Nicolaikerk Utrecht, 1-11-2009.
Vandaag en morgen denken mensen aan gestorven vrienden en familieleden. Dat heet Allerheiligen/Allerzielen. In Mexico maken ze de graven schoon, zetten bloemen en lichtjes neer en zingen liedjes. In Nederland doen veel mensen het met een kaars en bloemen in huis of kerk.
Wist je trouwens dat Allerheiligen al sinds de negende eeuw – dus meer dan DUIZEND jaar – een christelijke feestdag is waarop de rooms-katholieke kerk heiligen herdenkt? En op Allerzielen op 2 november alle andere gestorven mensen?
Allerheiligenavond, de avond van 31 oktober, heet in het Engels Halloween. Halloween komt dus van Allerheiligen.
Knolletjes sokken
Gek dat mensen
sokken gevangen houden
in het donker van hun kasten.
Tot pijnlijk strakke knolletjes gedraaid
in een achterwaartse salto
flik-flak met dubbele knopen
alsof iedereen bang is
dat ze weg willen lopen.
Maar sokken
hoef je niet te mishandelen,
want zonder voeten
houden ze niet van wandelen. Jaap Robben. Uit: Zullen we een bos beginnen? De Geus, 2008
Heb je de Vleeswijzer al ? Gisteren op het jeugdjournaal kon je hem zien. Er staat op welke dieren wel en niet een goed leven hebben gehad en ook welk vlees en welke vleesvervangers niet slecht zijn voor het milieu. Als je het gemist hebt: op www.vleeswijzer.nl staat alle informatie!
Als je dit gedicht hebt gelezen, ga je er vast op letten! Flat of living dead
We zaten in de auto, wachtend op groen
toen naast ons een flatgebouw stopte.
Ik geloofde mijn ogen
maar zag niet meteen wat ik zag.
Tien breed, acht hoog, 80 laden
kip. Niet opeengepakt, welnee
er konden vingers tussen.
Laden te laag om in te staan.
Ze keken me niet aan, hun ogen
achter vliesjes, soms langzaam
opengaand: het ooglid van een zieke
vóór hij zijn slaap in daalt.
De wind tastte door de tralies, plukte
aan veertjes, geen kip keek nog op.
Groen. Het duurde lang voor ik
mijn hoofd weer naar voren toe kon doen.
Akelig hè? Je kunt er zelf iets aan doen! Bestel die Vleeswijzer. Download ook de Supermarktmonitor en stuur een bericht aan jullie supermarkt dat ze meer en betaalbaar biologisch vlees gaan verkopen. Want kippen moeten lekker buiten kunnen scharrelen. Kees Spiering. Uit: Kwam dat zien! Kwam dat zien! Querido, 2008. Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Ik bak een taart
en eet hem op
en zet een stukje op jouw kop.
Rara, wat is dat? schrijft Jongetje van Acht.
Een GEDICHT natuurlijk. Jongetje van Achts eerste gedicht. Hij snapt het!
Mochten je ouders of de meester binnenkort naar een boekwinkel of webshop gaan laat ze dan naar Leendert Witvliet kijken. Ik kan je niet laten lezen hoe leuk zijn gedichten zijn want op mijn verzoek zijn gedichten te mogen gebruiken schrijft hij: “Ik wens u veel succes toe met uw blog, maar helaas, ik zal niet mee doen. Ik ben nog steeds van mening dat gedichten op papier moeten. Ik hoop dat u begrip kunt opbrengen voor mijn standpunt. Met vriendelijke groet, Leendert Witvliet”
Dat snap ik. Op papier zijn gedichten leuker dan op de computer. Je kunt ze vastpakken, onder een boom lezen of ruiken.
Maar kinderen die geen boeken lezen moeten ook gedichten kunnen vinden, dus daarom toch dit blog. Misschien vindt Leendert Witvliet het niet erg als ik één regeltje laat zien van een lekker griezelig gedicht. Het heet De heksen komen eraan en staat in de bundel: Over het water en onder de maan: “ze binden je vast en nemen je mee”. Lekker eng!
Over het water en onder de maan. Querido, 2003
Warme chocomel
Diet blogtAls het buiten te koud is om nog te kunnen spelen,
als de blaadjes van de bomen beginnen te vergelen,
als het weer tijd is voor schaatsen en warme chocomel,
als iedereen wel in is voor een bordspel,
als de klok een uur achteruit wordt gezet,
als je erwtensoep afveegt aan je servet,
als het tijd is om weer van Sinterklaas te dromen,
dan…..
dan is de herfst gekomen.
Krijg je al zin om je schoen te zetten? Dat is te vroeg. Maar warme chocomel lijkt me een goed idee.
Vera (12) stuurde dit gedicht. Dank Vera!
Waar is de taart? Thé Tjong-Khing
Diet blogtWaar is de taart? Thé Tjong-Khing. Querido, 2004
Een prentenboek, is dat raar op een weblog met kindergedichten? Volgend jaar gaat de Kinderboekenweek over tekeningen (beeldtaal) in kinderboeken.
‘Waar is de taart?’, een boek zonder woorden, is volgens Jongetje van Acht “het leukste boek”.
Je kunt je bij dit boek lekker uitleven in zelf iets bedenken. Zeker tien aparte verhalen zitten er in de tekeningen verstopt en aan het eind komen ze allemaal bij elkaar. Na uren kijken heb je nog niet alles ‘gelezen’ en zelfs als je denkt dat je alles hebt gezien, ontdek je de volgende keer weer iets nieuws.
Superboek, heel lekker ook vlak voor je gaat slapen.
Mirjam Oldenhave schrijft volgend jaar trouwens het Kinderboekenweekgeschenk.
Voor gelukkige mensen
Diet blogtNU
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.
Bart Moeyaert. Uit: Gedichten voor gelukkige mensen. Querido, Amsterdam, 2008
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Zieke hamster
Diet blogtJongetje van Achts hamster is ziek. Jongetje van Acht is verdrietig.
Hamsters
1
Toen ik ze had, elk zes vijftig, Sjakie de bruine,
Tomas de gevlekte, droeg ik ze tegen
mijn trui mee naar huis. Zulke kleine
ribbetjes, haren van schrik
rechtop, pluis met oorflapjes tussen
twee knopen van mijn jek tot aan de oogjes.
2
Hamsterwol moesten ze, nesten
bouwen om zich warm te houden. In de
winkel woonden ze samen, goed gewend,
geen bezwaar, zei de man met de handen vol littekens. Maar
in mijn kooi met radje, trap, verdieping,
ingebouwd voerbakje, drinkfles, kozen ze prompt
elk een kant, bouwden ieder een wollen
fort in een hoek met wallen van turfmolm erlangs,
wand tot wand. Sliepen onder de grond, ze zouden van hun
leven geen stom woord meer met elkaar spreken.
3
‘Die, die je altijd ziet, dat is Sjakie. Wildkleur:
die worden ouder, heb je langer.’ Liet
zich vangen, aaien, keek naar me omhoog
vanonder bibberig dons, hee ga je met me
spelen? Zo licht, geen half ons,
twintig doorschijnende tenen. Voorzichtig begon hij
appel in zijn wangzakken mee te nemen.
4
Tomas zag je bij vlagen. Hij vloog
haastig zijn wol uit, schoot er
vlug weer in terug. Altijd de baas in het radje,
baas bij de drinkfles, altijd de sterkste; knapste
bouwer ook, hij met zijn burcht die elke dag meer
plaats innam, steeds dichter bij
Sjakies slordige fort kwam. Op het laatst durfde hij:
haastig in zijn wangen Sjakies hele
wintervoorraad naar zijn eigen nest.
5
Sjakie antwoordde briljant –
hamsterwol mee naar de voerbak, hij bouwde een soort
nest om het voer, ging erin liggen slapen. ‘Hij heeft,’
zei mijn vader verbaasd, ‘echt verstand,’
6
Bloed aan het radje, bloed aan de tralies waarin
zomaar Sjakie hing. ‘Nul komma drie milliliter
bloedverlies is dodelijk,’ las ik in Het
Hamsterboek, ‘dat is éénderde
vingerhoed. Leg een servet
of zakdoek op de wond, duw goed; het is zaak
het bloeden te stelpen. Trek handschoenen aan want een hamster
bijt altijd raak.’ Niemand wilde me helpen.
7
Tomas kreeg een nieuw huis. Hij rende er rond,
‘Sjakie?’ Geen Sjakie. Toen groef hij zich in tot de bodem,
door het glas zag je hem aldoor bezig eten diep in
het donker te stoppen, er meer en meer bij te leggen.
Hij moet weg van mijn vader. Ik heb immers Sjakie, die mooier,
tammer is, kunstjes kan leren. Ik wilde niet zeggen
hoe ik had gehoopt dat juist Tomas, Tomas alleen
op mijn hand zou kalmeren, zich laten
aaien, hamstertaal met me zou praten,
zacht aan mijn nagels zou knagen, stof van mijn mouw
in zijn gevlekte wangen nemen zou.
Eva Gerlach. Uit: Hee meneer Eland. Querido 1999.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Allerheiligen Allerzielen
Diet blogtDood
Ik ben, jij bent, wij zijn.
Plotseling ben jij weg.
Hoe weg is weg?
Aan de kapstok hangt je jas.
Je das steekt in de mouw,
een vleugje jou.
Op plaatjes aan de muur
en in mijn hoofd zie ik je staan.
Je kijkt me aan.
Ik zwaai en draai
me om, weet niet
of je dat ziet.
Jij bent
ik ben.
Wij zijn.
Diet Groothuis. Geschreven voor de herdenkingsdienst voor overledenen Nicolaikerk Utrecht, 1-11-2009.
Vandaag en morgen denken mensen aan gestorven vrienden en familieleden. Dat heet Allerheiligen/Allerzielen. In Mexico maken ze de graven schoon, zetten bloemen en lichtjes neer en zingen liedjes. In Nederland doen veel mensen het met een kaars en bloemen in huis of kerk.
Wist je trouwens dat Allerheiligen al sinds de negende eeuw – dus meer dan DUIZEND jaar – een christelijke feestdag is waarop de rooms-katholieke kerk heiligen herdenkt? En op Allerzielen op 2 november alle andere gestorven mensen?
Allerheiligenavond, de avond van 31 oktober, heet in het Engels Halloween. Halloween komt dus van Allerheiligen.
Sokken
Diet blogtKnolletjes sokken
Gek dat mensen
sokken gevangen houden
in het donker van hun kasten.
Tot pijnlijk strakke knolletjes gedraaid
in een achterwaartse salto
flik-flak met dubbele knopen
alsof iedereen bang is
dat ze weg willen lopen.
Maar sokken
hoef je niet te mishandelen,
want zonder voeten
houden ze niet van wandelen.
Jaap Robben. Uit: Zullen we een bos beginnen? De Geus, 2008
V/leeswijzer
Diet blogtFlat of living dead
toen naast ons een flatgebouw stopte.
Ik geloofde mijn ogen
maar zag niet meteen wat ik zag.
Tien breed, acht hoog, 80 laden
kip. Niet opeengepakt, welnee
achter vliesjes, soms langzaam
opengaand: het ooglid van een zieke
vóór hij zijn slaap in daalt.
De wind tastte door de tralies, plukte
aan veertjes, geen kip keek nog op.
Groen. Het duurde lang voor ik
mijn hoofd weer naar voren toe kon doen.
Akelig hè? Je kunt er zelf iets aan doen! Bestel die Vleeswijzer. Download ook de Supermarktmonitor en stuur een bericht aan jullie supermarkt dat ze meer en betaalbaar biologisch vlees gaan verkopen. Want kippen moeten lekker buiten kunnen scharrelen.
Kees Spiering. Uit: Kwam dat zien! Kwam dat zien! Querido, 2008.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Taart! Heksen!
Diet blogten eet hem op
en zet een stukje op jouw kop.
Rara, wat is dat? schrijft Jongetje van Acht.
Een GEDICHT natuurlijk. Jongetje van Achts eerste gedicht. Hij snapt het!
Mochten je ouders of de meester binnenkort naar een boekwinkel of webshop gaan laat ze dan naar Leendert Witvliet kijken. Ik kan je niet laten lezen hoe leuk zijn gedichten zijn want op mijn verzoek zijn gedichten te mogen gebruiken schrijft hij: “Ik wens u veel succes toe met uw blog, maar helaas, ik zal niet mee doen. Ik ben nog steeds van mening dat gedichten op papier moeten. Ik hoop dat u begrip kunt opbrengen voor mijn standpunt. Met vriendelijke groet, Leendert Witvliet”
Dat snap ik. Op papier zijn gedichten leuker dan op de computer. Je kunt ze vastpakken, onder een boom lezen of ruiken.
Maar kinderen die geen boeken lezen moeten ook gedichten kunnen vinden, dus daarom toch dit blog. Misschien vindt Leendert Witvliet het niet erg als ik één regeltje laat zien van een lekker griezelig gedicht. Het heet De heksen komen eraan en staat in de bundel: Over het water en onder de maan: “ze binden je vast en nemen je mee”. Lekker eng!
Over het water en onder de maan. Querido, 2003