Onbreekbaar

Liplezen
lezen is verslavend
stil mijn lief
ik lees je in braille
teken na teken
tot ik snap hoe het zit
hoe je voor me ligt
ik loop langs de woorden
lees tussen de regels
elke stip
elke komma
elke lijn van je lijf
ik proef elke bladzij
van boven tot onder
van achter naar voor
lezen is verslavend
mijn lief
ik blader jou
en jij lipleest mij

Hans Hagen. Illustraties Deborah van der Schaaf. Querido, 2018.
Wanneer de hormonen door je lijf gieren is lezen vrijwel onmogelijk.
Althans, dat ga je bijna denken, tieners lezen niet of nauwelijks en zeker niet voor hun plezier. Maar in dit gedicht brengt Hans Hagen de ervaring van ontluikende liefde en spannend lezen op een prachtige manier bij elkaar.
De bundel is een ode aan de liefde, zowel aan de onbereikbare, verre geliefde als aan die dichtbij, zoals in het gedicht ‘Samen’ waar Hagen uitspreekt hoeveel het hem waard is om eeuwig met zijn lief samen te zijn tot aan zelfs eeuwig samen dood zijn.
Naast het thema ‘liefde’ schrijft Hagen over ander tienerongemak (of is het algemeen menselijk ongemak?) als niet of verkeerd begrepen worden, saaie leraren, ooms en tantes en teveel huiswerk.  Ook de dood van zijn broertje komt aan bod in de gedichten.
Hagen brengt in simpele taal en heldere beelden de innerlijke leefwereld van een opgroeiend wezen dichtbij, op een andere manier dan we van hem gewend zijn. Zijn gedichten voor kinderen, die hij samen met zijn vrouw Monique schrijft, zijn ritmischer, taliger, vormvaster.
Hier laat hij veel poëtisch gereedschap los en schrijft ogenschijnlijk uit de losse pols. De gedichten zijn er niet minder effectief om.