Met vleugels

Voor morgen
Als je morgen wakker wordt met vleugels,
ga dan niet meteen aan
weet ik wat voor mensen vragen
of zoiets kan,
en hoe zoiets kan,
of het goed is,
of misschien wel zonde.

Ook niet denken over wat je doen moet.
Laat de school maar wachten.
Vliegen moet je, op je eigen vleugels.
Voor je het weet
verlies je ze weer.
Want het wonder
duurt maar o zo even.
Jules de Corte. Uit: Van Alphen tot Zonderland. De Nederlandse kinderpoëzie van alle tijden. Verz. door Anne de Vries. Querido, 2000.