Hazen

Hazen vindt de mevrouw van de opvang het mooist.

Hazen zijn klaar om te rennen vanaf hun geboorte:

poten, oren, ogen al open, alles doet het meteen.

Geen dier is minder beschut dan een haas. Een haas

gaat slechts gekleed in weiland, in de afstand tussen

jou en hem. Een haas is naakt onder de hemel.

En egels vraag ik, hoe zit het met egels? Egels, zegt ze,

zijn kippig, traag, altijd aan het rommelen in de struiken

als kleine voddenboertjes. Ook mooi. Maar anders,

hulpelozer. Zoals ze proberen om hun zachtheid

te verstoppen in een fort van stekels. Hoe ze

er nooit in slagen te verdwijnen in zichzelf.

Hazen, zegt ze na een tijdje. Hazen zijn omgekeerde egels.

Ingmar Heytze. Uit: Ademhalen onder de maan. Podium, 2011.