Een meisje
Ze wacht.
Nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.
Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig,
ze houdt haar ogen dicht,
ze danst door deuren en door ramen
en door lange lankmoedige dagen –
hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer –
en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt
denkt ze: ik?
ik val niet, ik dans.
Toon Tellegen. Uit: Kruis en munt. Speciale uitgave in opdracht van Poetry International ter gelegenheid van de eerste Landelijke Gedichtendag, 27 januari 2000. Querido, 2000.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!