Een klein meisje trekt het kleed van tafel
Je bent sinds ruim een jaar op deze wereld,
en op deze wereld is niet alles onderzocht
en onder controle gekregen.
Nu worden er dingen beproefd
die niet zelf kunnen bewegen.
Je moet ze daarbij helpen,
verschuiven, duwen,
wegnemen en verplaatsen.
Ze willen niet allemaal, de kast bijvoorbeeld,
het buffet, de onverbiddellijke muur, de tafel.
Maar neem het kleed op de koppige tafel
– als je de randen goed beetpakt,
lijkt het niet wars van een ritje.
En op het kleed glazen en bordjes,
een kannetje melk, schoteltje, lepeltjes –
ze staan te popelen.
Heel interessant:
wat voor beweging zullen ze kiezen
wanneer ze eenmaal op de rand zullen wankelen:
een tochtje langs het plafond?
een vlucht rond de lamp?
een sprong op de vensterbank en vandaar in de boom?
Meneer Newton heeft hier nog niets te zoeken.
Laat hij maar toekijken uit de hemel en zwaaien.
Die proef moet worden genomen.
En zal.
Zou ze het zelf doen?
Toekijken uit de hemel? En zwaaien?
Laten we voor de zekerheid terugzwaaien.
Wislawa Szymborska. Vertaling Gerard Rasch. Uit: Einde en begin. Meulenhof, 2011.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!