de dingen denken

de klok is laat, het licht is groen, de bel doet ring.
wat moet ik van de dingen denken, want de dingen
denken, denk ik. soms zijn ze schoon zoals de vaat
of mijn paar handen en mijn broertjes kamer maar
als bijvoorbeeld oma komt dan noemt ze iets geweldig
nee reusachtig mooi, zelfs als het niet gewassen is
of pasgeschilderd, of boordevol is als de wereld of
de plek onder mijn bed. vanbinnen in mijn hoofd
gaat het zo zingen, want wat willen de dingen?
Bart Moeyaert. Uit: Jij en ik en alle andere kinderen. De verzamelde verhalen en kindergedichten. Querido, 2013.
Bovenstaand gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *