Arme Rijk

Er was eens, in een donkergrijs verleden
een arme jongeman. Zijn naam was Rijk.
Hij woonde in een huisje langs een dijk.
en deed wat alle arme mensen deden:
hij hakte hout, hij maakte vuur, hij bakte donker brood
en waste elke week zijn vuile kleren in de sloot.
[…]
De arme Rijk was moe, hij had de  hele dag gelopen.
Daar stond hij, op een heuvel, in zijn nat geworden jas
vol ongestopte gaten en met veel te weinig knopen.
[…]
Daar zat hij, aan de koninklijke tafel.
Er werden eenden opgediend, gevuld met verse munt.
En reepjes rauwe biefstuk van de haas en van het rund.
Rijk nam een hapje gemberwortelwafel
met venkelzaad en verse mayonaise
van heggenmusseneitjes uit de koninklijke heg.
[…]
Bette Westera. Uit: Arme Rijk. Illustraties Sylvia Weve. Gottmer, 2016.
Parelender dan dit kan taal niet worden. Bette Westera is de gekroonde koningin van de hedendaagse Nederlandstalige poëzie. Veelkleurig, sprankelend en ritmisch,  nergens vervallend in clichés of voorspelbare beelden, rijgt ze haar verhaal over arme Rijk aan elkaar.
Sylvia Weve vertelt in de prenten haar eigen versie van Rijks reis door het koninkrijk, eveneens in originele, nergens voorspelbare platen en tekeningen. Dit duo kan nog jaren door zo. Rijks reis eindigt ietwat abrupt en met een duidelijke moraal. Toch eventjes voorspelbaar.