In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
H. Marsman. Uit: Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is. Gedichten voor kinderen van alle leeftijden, gekozen door Tine van Buul en Bianca Stigter. Querido, 2006. 
Bovenstaand gedicht is gepubliceerd met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.

Marietje was bang voor water en zeep
Marietje van Dalen uit Kreukelendamme,
die hield niet van wassen en hield niet van kammen,
zij hield niet van zeep en zij hield niet van water
en stelde het wassen maar uit tot later.
Van nageltjes knippen was zij nog banger
en haar nageltjes werden hoe langer hoe langer.
O, grutjes, wat was die Marietje vies,
ze leek wel een varken, maar dan ook precies.
En als haar moeder des morgens kwam
met zeep en met water en ook met een kam,
dan ging zij tekeer en begon te gillen
of iemand haar levend wilde villen.
Haar moeder werd boos van al dat gehuil
en riep: Dan blijf je maar altijd vuil!
Maar ga dan maar weg en kom nooit weer,
dan ben jij mijn kleine meisje niet meer.
Die smerige kleine Marietje van Dalen
die ging ervandoor en begon te dwalen
langs alle straten en langs alle wegen,
zij zat vol modder en vieze vegen
en vuile vlekken op iedere wang.
haar kleren leken wel struikgewas
en in haar halsje daar groeide het gras,
het groeide ook op haar ene been
en eindelijk helemaal over haar heen.
en je kon niet meer zien, door al dat gras
dat Marietje van Dalen een meisje was.
En eindelijk groeide ze vast in de grond
waar ze net als een boom op het weiland stond.
De vogeltjes bouwden een nest in haar haren
en langzamerhand kreeg ze takken en blaren.
Het is waar, al lijkt het een nare droom:
Marietje van Dalen is nu een boom.Dus… meisjes die bang zijn voor zeep en voor water,
die worden allemaal bomen… later.
Annie M.G. Schmidt. Uit: Een vijver vol inkt. De mooiste kindergedichten van Annie M. G. Schmidt. Tekeningen van Sieb Posthuma. Querido, 2011. 
20 mei was ze jarig. Ter nagedachtenis aan de koningin van de Nederlandse jeugdpoëzie bovenstaand gedicht.
Dit gedicht is geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.

 

in kriskras van vogels
in schrapzet van haas
in krom op de fiets
in zand uit het niets
in haar uit je ogen
in fladder van jas
in platslag van gras
in rood op je wangen
in meeuwen die hangen
in regen in strepen
in omval, en…

au!
gauw schuilen bij jou
hem dan horen fluisteren:

ik ben de wind, moet je eens luisteren
Kate Schlingemann. Uit: Wondermiddel. Tekeningen Nynke Kuipers. Xanten, 2015. 

KEN JE GREET DIE GRIET HEET?
Ze is geboren als Greetje. En ze was ook een Greetje.
Een kind om te knuffelen. Om op te eten.

Tot ze oud genoeg was om stout te worden.
Toen werd ze ook stout. Toen wilde ze alles wat niet mocht. Of kon.
Wandelen over de zee. Helemaal te voet naar Engeland.
Of hoog op een toren zomaar mensen naar beneden duwen.
ÉÉN VOOR ÉÉN.
‘Nee!’ riep haar vader voortdurend.
‘Nee!’ gilde haar moeder heel vaak.
‘Nee, Greetje, nee, dat kan niet, nee…’
Ze zeiden het na elkaar en ze zeiden het door elkaar.
‘NEE! NEE!! NEE!!!!!!’

Maar het hielp niet. Greetje trok er zich niets van aan.
Ze stak haar tong uit en riep, nog veel harder dan haar
vader en moeder samen:
‘JAWEL!!!’ 
En ze trok alle bloemen uit de grond.

Zo werd Greetje Greet, stoute Greet. En toen werd ze nóg stouter.
En Greet werd Griet, een dulle Griet.
Geert de Kockere. Uit: Dulle Griet. Illustraties Carll Cneut. De Eenhoorn, 2017.
Een eeuwenoud, wereldberoemd schilderij tot leven brengen in een kinderboek, voorwaar geen geringe taak. Het schilderij ‘Dulle Griet’ van Pieter Bruegel de Oude (1525-1569) hangt momenteel in Museum Mayer in Antwerpen maar was ooit in het bezit van Keizer Rudolf II van Praag en werd later als oorlogsbuit geroofd door de Zweden. Kunstenaars en dichters schreven erover en Dulle Griet kwam zelfs in een Suske en Wiske terecht.
De Kockere en Cneut geven een heel eigen draai aan het personage Dulle Griet. In hun boek is Griet geen heldin maar een meisje dat alleen maar slecht wil, het liefst linea reacta naar de hel. Jammer!
Een gemiste kans, er zijn historische bronnen waaruit het tegendeel spreekt en ‘Dulle Griet’ zich juist verzet tégen de duivel en zijn trawanten.
Ik vraag me af of een vrouwelijke auteur en illustrator niet eerder uit dit schilderij de krachtvrouw, de uitblinkster, heldin en inspiratiebron zouden hebben gelicht. Zo’n boek zou lezers, vooral de kinderen waarvoor dit boek bedoeld is, meer inspireren en begeesteren dan deze zichzelf en anderen vernietigende feeks (” ‘DUIVEL!’ riep Griet… ‘DUIVEL, HIER BEN Ik! . WIL JE ME HEBBEN?’ Maar de duivel antwoordde niet. De duivel antwoordt nooit.”)
Tekst en tekeningen vragen een sterke maag en weinig inlevingsvermogen, niet veel kinderen zullen hier plezier aan beleven.
De Kockere en Cneut maakten dit boek al in 2005. Op de Biënnale van Bratislava werd het bekroond met een Gouden Plague. Dit is een heruitgave in nieuwe vormgeving. 
Hier vind je wat achtergrondinformatie over Bruegels schilderij en over Dulle Griet. 

Helemaal aan de rand van mijn bed
dwarrelen stukjes dromen.
Ze zijn piepklein en zitten verstopt
tussen de vlokken wol.

Ik raap ze bijeen, ik blaas erop en ik kijk hoe ze
wegwervelen.

Morgen ga ik 
schapenwolkenwonderen.
[…]

Helemaal aan de rand van de verveling
zijn er zoveel ideeën.
Ik kijk geen tv,
ik speel niet met mijn vrienden.
Ik laat de tijd gewoon voorbijgaan.
Morgen ga ik me

verveelpozen.

[…]

Agnès de Lestrade. Uit: Helemaal aan de rand van mij
ben jij. Illustraties Valeria Docampo. Vertaling Siska Goeminne. De
Eenhoorn, 2017.
Soms is er een prentenboek waar je adem even van stilstaat. Omdat het zo mooi
is, zo zachtaardig. Fijn getekend, spannend en onvoorspelbaar.
Dit is zo’n prentenboek. De makers zijn dezelfden als van het prachtige Het
land van de grote woordfabriek.
 Een blauwe beer, helemaal aan de rand,
verwondert zich. Over de wereld, de dingen om hem heen, hoe hij zich voelt.

De taal van de Lestrade – overigens erg goed vertaald door Siska Goeminne, dat
kan niet gemakkelijk zijn geweest – is fris en nieuw en kronkelt door het
alfabet, steeds opnieuw. Mooie verzinwoorden en gedachten om met je kind te
volgen. Hoe is het om je te verveelpozen of te betraantreuren?
Wat dan?
Tekst en
tekeningen vallen prachtig samen, de originele beelden en gebruikte technieken
verrassen op iedere pagina. De tekeningen ogen zo zacht en dat je over de
bladzij wilt aaien en een velletje of bolletje wol verwacht te
voelen.
Leeftijd 3+