Vis is vies
Vis is vies
En wou zich wassen
Wou zich wissen
Wou zich wassen
Wou zich plissen plessen plassen

Al haar schubben
Wou ze schrobben
Schubben schrobben
In de tobbe
Om zich schoon te wissen wassen

Visje, visje,
Visje mijn
Wist je, wist je
Dat een vis nooit vies kan zijn?
Visjes vies
Zijn heel gewoon
Altijd goed gewassen
Schoon.
Robbert-Jan Henkes. Uit: Jij met mij. Tekeningen Marga van den Heuvel. Querido, 2017.
Hoera, alweer een nieuwe bundel met jeugdpoëzie.
De auteur die vorig jaar de veelgeprezen vertaling annex bloemlezing ‘Bij mij op de maan’ met Russische kindergedichten afleverde brengt dit keer eigen werk dat minstens zo absurdistisch en zingend is. Henkes, vertaler van Tarkovski en, samen met Erik Bindervoet, de Beatles, Bob Dylan, Shakespeare en  James Joyce, houdt vaart in deze originele bundel met gedichten vol muzikaliteit, geslaagde woordspelingen en taalgekkigheid zoals hierboven. Soms wordt dat opzeggerig als in ‘Wat doen de leeuwen? Ze geeuwen, ze geeuwen. Wat doen de spreeuwen? Ze geeuwen, ze geeuwen. En de meeuwen? Ze geeuwen, ze geeuwen.’ maar vaker wandel je door een vrolijk kinderlijk universum vol onverwachte wendingen zoals een linoleumzee waar stoer wordt gevaren in ‘storm en beestenweer’. Dit zijn gedichten om voor te lezen, genietend zingsprekend en tongbrekend.
De dromerige illustraties, veelal in zachte pasteltinten, mikken op een jong publiek, en passen met een stoet aan aandoenlijke beesten wonderwel bij de teksten.
Helemaal geen kritiek? Toch wel, de titel had pittiger gemogen, deze is te nietszeggend voor zo’n leuke bundel.
Leeftijd: 4+
  

Ik weet dat de lente komt,
ik weet het nu heel zeker.
Ik weet dat de lente komt.
Waarom? Waarom? Waarom?
Wie heeft je dat verteld?

De lammetjes, de lammetjes.
Wie heeft je dat verteld?
De lammetjes in het veld.

Ik weet dat de lente komt.
Ik weet het nu heel zeker.
Ik weet dat de lente komt.
O ja? O ja? O ja?
Wie heeft je dat gezegd?

De bloemetjes, de bloemetjes.
Wie heeft je dat gezegd?
De bloemetjes langs de weg.

Ik weet dat de lente komt,
ik weet het nu heel zeker.
Ik weet dat de lente komt.
Echt waar? Echt waar? Echt waar?
Wie kwam met dat gerucht?

De vogeltjes, de vogeltjes.
Wie kwam met dat gerucht?
De vogeltjes in de lucht.
Koos Meinderts. Uit: De liedjesalmanak. Lente & zomer. Ill. Annette Fienieg. Rubinstein, 2014.

Optimist
Altijd ben ik te laat:
voor het eten, de les,
mijn klusjes, zodat mijn
moeder mijn bed opmaakt,
de meester zucht en ik
de aardappelen koud maak.

Hoe het komt, weet ik niet.
Ik wil heus, ik kijk op
de klok, zorg dat ik opschiet,
maak plannen en lijstjes,
leg alles vooraf klaar,
maar niemand die het ziet.

Mijn mam zegt kalm:
´Je bent een optimist,
je doet meer dan de tijd
toelaat, jij denkt dat de
wereld in een uur past en
talloos in een tel gaat.´

Nu zoek ik opgewekt
een list voor overmoed.
Daarna komt het heus goed.
Margreet Schouwenaar. Uit: Denk dag doen. Illustraties Esther Miskotte. Clavis, 2016.
Een prentenboekbundel vol nostalgische, beschouwende kindergedichten over dood en afscheid nemen, thuis zijn, zich afvragen waar woorden en wolken vandaan komen en naar toe gaan en of bomen eigenlijk ooit aan verdwalen denken.
Margreet Schouwenaar, stadsdichter van Alkmaar na Joost Zwagerman, speelt graag met woorden en afbrekingen, met veellagige betekenissen en fundamentele kindervragen. Ritme en rijm gaan her en der hun gang door de gedichten, soms voorspelbaar, op andere momenten verrassend.
De tekeningen laten een kalme, gerustsellend overzichtelijke kinderwereld vol  zachte kleuren en vormen zien, die aansluiten bij de tekst. Kat op de stoep, beer in bed, koe in de wei. Niks vernieuwends, maar een lieve, prettige voorleesbundel.

Opnieuw
Eén gedicht is nooit genoeg –
tienduizend evenmin.
Het moet opnieuw, opnieuw,
opnieuw moet iemand schrijven
hoe verliefd, verdrietig, blij
hij – steeds opnieuw moet iemand
daar woorden voor zoeken en
die moeten bij elkaar zoals
ze nog nooit hebben gestaan.

Iemand moet dit lezen.
Steeds opnieuw
voor het eerst.
Kees Spiering. Uit: Ik zoek een woord. 167 gedichten over taal om van A tot Z te verslinden. Gekozen door Hans en Monique Hagen. Illustraties Deborah van der Schaaf. Querido, 2013. 
Dit gedicht is gepubliceerd met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.