Trainen
Mijn trainer
Jasper die zei:
“Schuilen, onweer!”

Maar
ik bleef
met Lars,
Jay en Robin
buiten.

En daar staan
we dan
aangebliksemd.

Alleen de
botten waren
nog over.
Dario Boersma (8 jaar). Uit: Ik kijk boven mijn oren. De mooiste gedichten van Kinderen & Poëzie 2014-2015. Illustraties van studenten van de Academie Minerva, Projectbureau/AMP. Poëziepaleis, Groningen.
Dit is het winnende gedicht van de duizenden ingestuurde gedichten van kinderen die meededen aan de jaarlijkse gedichtenwedstrijd van het Poëziepaleis. 
In dit prachtig vormgegeven boekje staan de honderd gedichten die de jury het beste vond en ze zijn soms adembenemend.
Wat denk je van: ‘ik slaap in de nacht/ik ben altijd moe geweest/het regent buiten’ van Robin Vink (12 jaar).
Of neem: ‘Meneer Bart/U was een leuke leraar/Maar nu bent u er niet meer/U kon supergoed toneelspelen/En heel erg goed zingen/U vloog naar Kuala Lumpur/Maar stortte neer bij Oekraïne/Was u er nu nog maar/Dan had u kunnen zien hoeveel wij om u/en alle andere mensen in het vliegtuig geven’ van Thierry Castelijn (11 jaar) 
Of: ‘ogen mogen alles/zien wat ze willen/blote billen onderbroeken/ze mogen alles onderzoeken/ik knipper geen seconde/ik wil geen dingen missen/of horen/ik kijk boven mijn oren’ van Puck van den Berg (9 jaar).
En zo gaat het maar door. Heerlijke leesstof voor de zomer.

Kees van Dijk
Er was een dinosaurus,
zijn naam was Kees van Dijk.
Hij woonde met zijn vrouw Marie
in de buurt van Waterswijk.

Ze hadden lieve kinderen,
een zoontje en een zoon.
De jongste heette Kareltje,
de oudste, dat was Toon.

’s Ochtends vroeg dook het gezin
bij wijze van bad het meertje in.

‘Pap, ik kan al op mijn rug!’
‘En ik al op mijn buik!’

‘Knap hoor, Toon en Kareltje,
zien jullie hoe ik duik!’

VIER DINOSAURUSSEN
NIKS BIJZONDERS
HEEL GEWOON
EEN VADER
EN EEN MOEDER
EEN ZOONTJE
EN EEN ZOON.
..
..
..
En als ze gingen slapen
bij de ondergaande zon
zei Kareltje: ‘Vertellen pap!’
en Kees van Dijk begon

te vertellen over later
en met al wat Kees verzon,
leek het of hij heel ver
in de toekomst kijken kon.

Dat ze bergen zouden bouwen
die niet op bergen leken.
Dat er licht kwam uit die bergen
waar de maan bij zou verbleken.
Elle van Lieshout, Erik van Os. Uit: Kees van Dijk. Tekeningen Jan Jutte. Lemniscaat 2015.
Waterswijk, Kees van Dijk, Marie, Kareltje, Toon: gewonere namen bestaan niet, het zouden je buren kunnen zijn.
Je vergeet bijna dat het dinosaurussen zijn en dat is precies wat de schrijvers willen. Al zorgen de stoere tekeningen van meestertekenaar Jan Jutte er voor dat dat natuurlijk niet helemaal lukt.
Een normaal gezin dat normale gezinsdingen doet zoals zwemmen, vers vlees eten, puzzelen met botjes van hun prooidieren en verhalen vertellen.
In die verhalen toont vader Kees zich een  toekomstvoorspeller van formaat: op de tekeningen zien we flatgebouwen, vliegtuigen en zelfs ménsen.
Grappig gegeven, dat consequent wordt uitgewerkt maar hier en daar een beetje schuurt omdat een dino die Kees van Dijk heet en in Waterswijk woont lichtelijk over de top is.
Metrum, rijm en ritme kloppen overigens als een bus, laat dat aan ervaren schrijvers als Erik van Os en Elle van Lieshout over.
Leeftijd: 3+. Boekomslag met stoere poster, dat in elke kinderkamer – en zeker ook elke jongenskamer – thuishoort.

Het is bijna middag,
en boven in de eucalyptusboom vragen de koalabroers zich af
waarom ze eigenlijk zouden moeten klimmen
en eten, en ademhalen.
Er gebeurt nooit iets bijzonders.
Er gebeurt nooit eens iets nieuws.

Maar daar komt Opvrolijkvogeltje!
Edward van de Vendel. Uit: Opvrolijkvogeltje. Illustraties Ingrid en Dieter Schubert. Lemniscaat, 2015. 
Nukkige wombats, neerslachtige koalabeertjes, sombere kangoeroes, levensmoeë emoes: het is duidelijk dat Opvrolijkvogeltje in Australie woont. De droefgeestige dieren op donkere pagina’s veranderen, zodra het kleurrijke vogeltje zijn opwachting maakt, in springerige, feestvierende, schommelende zwierezwaaiers in uitbundige kleuren.
Opvrolijkvogeltje zelf wordt wel moe van al dat blij maken. Maar gelukkig, in haar nest wacht iets op haar.
Jammer dat er geen mensen bestaan in het Opvrolijkvogeltjesparadijs. 
Leeftijd: 3+