De drie mogelijkheden van het menselijk denken
Op de fiets gaat alles wel langzaam
maar toch nog behoorlijk hard.
Wie heel goed luistert aan een stilstaand
horloge hoort een zacht tikken.
Waar blijft de tijd? Om daar over na
te denken hebben wij het zwerk.
Rutger Kopland. Uit: Alles op de fiets. G. A. van Oorschot, 1969.
Oeloembo, een kat
Hij had zijn kleine gewoontes
als wij, maar groter
van onverschilligheid.
Hij hield in de winter van
kachels, ’s zomers van
vogeltjes.
Ziek en even onverschillig voor
de dood als voor ons.
Hij stierf zelf wel.
Rutger Kopland. Uit: Alles op de fiets. G. A. van Oorschot, 1969.
Ik zie je in de verte staan
Je hebt je mooiste kleren aan
Dat zie ik goed
Je zweeft me langzaam tegemoet
Een pop van glas, een zomergloed
Een wolk die groeit
Zo kom je uit de verte aan
Als in een voorgeschreven baan
Recht op me af
Je volgt gestaag en rechtdoorzee
De kortste lijn van a naar b
Ik ben de b
Ik ben de pool van een magneet
Je vult mijn blikveld en ik weet –
Zo moet het zijn
Je hebt je kleren uitgedaan
Nog even en ik raak je aan
Je bent dichtbij
Al wat me tegenzat verdween
De hele rotzooi om me heen
De gore troep
De as, de tranen op de stoep
De schaamte en het boegeroep
Verleden tijd
Nog even en je bent van mij
Er komt één lijf voor allebei
Eind van de reis
Maar ijskoud stap je door me heen
Ik voel een bries van top tot teen
Een huivering
Al eeuwen sta je achter mij
Van rug tot rug, het is voorbij
En nooit voorbij
Gerrit Komrij. Uit: Alle gedichten tot gisteren. Bezige Bij, 1994.