Windstil en ondersteboven
Vanuit de ruimte lijkt de aarde leeg
een toverbol van tranen en pannenkoekendeeg.
Spiegeltje, spiegeltje van het meer
woont grootmoe nu bij grote beer?
Ik spring in het rimpelloze vel van een plas
naast grootva met een zilverlint op zijn das.
Duik kopje-onder, een visje zwaait met haar vin
naar boven, zegt ze, zwemmen geeft weer zin.
Peter Holvoet-Hanssen & Noëlla Elpers. In: Kwam dat zien, kwam dat zien, Querido, 2008.
Oei wat een mooi boek!! Zo mooi dat ik het er toch over wil hebben, ook al staat er geen wóórd in. Dit boek roept alle prachtige woorden in je hoofd wakker. Maak zelf maar een gedicht of nee maak maar heel veel gedichten bij dit boek. Elke bladzij een feest van kleuren, rare beesten, gekke vormen, vreemde verhalen. ‘s Nachts naast je bed zetten en dan fijn dromen! Boven je bureau hangen kan ook.
Een ijsbeer zit op de rug van een walvis, een bruine beer komt aan in een raar bootje. De ijsbeer is in een boomhut geklommen, de bruine beer kruipt er gezellig bij. Als het water is gezakt komen er allerlei dieren bij in de boom: honderdduizend flamingo’s, een neushoorn, twee panda’s, een pauw, drie uiltjes en een nijlpaard. Een ooievaar, spreeuwen en nog een beer. Dan gaat iedereen weer weg. Daag! Behalve de ijsbeer en de bruine beer. Die gaan sneeuwvlokken in hun visnet vangen en naar de maan kijken.
De boomhut. Marije en Ronald Tolman. Lemniscaat, 2009.
Eén gedicht is nooit genoeg-
tienduizend evenmin.
Het moet opnieuw, opnieuw
opnieuw moet iemand schrijven
hoe verliefd, verdrietig, blij
hij -steeds opnieuw moet iemand
daar woorden voor zoeken en
die moeten bij elkaar zoals
ze nog nooit hebben gestaan
Iemand moet dit lezen.
Steeds op nieuw
voor het eerst.
Kees Spiering. Uit: Woordkok, Ton Honig. Illustraties Sophie van Boven. Bakermat, 2009.
Wat is een woordkok?
Nou?? Een dichter natuurlijk! Die maakt mooie, lekkere dingen van woorden. Er is een heel grappig boek verschenen over chef-kok Woordkok en zijn koksmaatje Kees die in hun restaurant de heerlijkste dingen maken. Maar als ze Rijmsma als nieuwe overbuurman krijgen, die De Hippe Hap, een snackbar in “kleine ‘hap slik weg rijmpjes’ begint, gaat hun restaurant steeds slechter lopen.
Woordkok begint te twijfelen. “Misschien was het afgelopen met de poëzie, dacht hij. Wie weet…hingen gedichten straks alleen nog in de glazen vitrines van een stoffig museum.” Maar gelukkig worden de gasten van de Hippe Hap getroffen door het blablavirus en komt het helemaal goed met Woordkok, Kees en hun versjesrestaurant. Door het verhaal heen vind je veel mooie gedichten gevlochten.
Woordkok kan alleen doorgaan met zijn werk als er steeds nieuwe dichters bijkomen. Misschien ben jij dat wel! Op www.woordkok.nl kun je je gedichten achterlaten, tips vinden en gedichten van anderen lezen.
Heb je lekker lopen knallen met Oudjaar? Dan is dit gedicht echt iets voor jou:
Oudjaar
Opblijven…
eten…
tv en geknal
(van vuurwerk vooral)
dat is de TOP VIER van PLEZIER
voor iedereen.
Behalve voor de dieren.
Doodsbange katjes,
doodsbange hondjes: waar moeten die heen
aan het eind van alle lontjes?
Nergens.
En dat lijkt ons dus ergens
de TOP ÉÉN van GEMEEN.
Dit gedicht is van Edward van de Vendel en staat in zijn spiksplinternieuwe bundel met stripgedichten Draken met stekkers. Je leest het goed: STRIPGEDICHTEN! Dat zijn gedichten in een stripboek boordevol superleuke tekeningen van Floor de Goede en knettergekke gedichten over muggenoma’s die je komen lekprikken, misdadige moeders en schuilhuisje-capuchons. Dit is – kortom – een boek dat je niet wilt missen.
Hier is nog een gedicht:
Jij wil een prijs
Jij wil een prijs.
Voor Beste Jongen of zo.
Maar je wil geen tekening maken…
of dansen in een show.
Je zegt: Ik ben toch goed in vrolijkheid?
In lachen en in spelen?
En je brak laatst je eigen record in vervelen.
Vervellen!
Dat kun je! In de zomer met lappen.
En slijmen. En zeuren. En geheimen verklappen.
Je bent ook heel goed in GEBRUL en GEBONS
Dus: wat moet er gebeuren
voor je goud krijgt…
of brons?
Nou…eh niets!
Dus ja – van harte dan maar.
Want je bent het geworden!
ROTKIND VAN HET JAAR
Edward van de Vendel& Floor de Goede. Uit: Draken met stekkers. Querido, 2010.
De gedichten zijn geplaatst met toestemming vooraf van uitgeverij Querido.
Van de schildpad en de haas.
Er loopt een schildpad door het bos.
Hij beweegt zich rustig voort over het gladde mos.
De schildpad is vanmorgen vroeg opgestaan,
om naar het feestje van de bevers toe te gaan.
Maar daar komt konijn, die snelle vent,
zomaar de schildpad, ZOEFFF, voorbij gerend.
Hij kijkt nog even om, in zijn gejakker,
En is toen op een boom geklapt, de stakker.
En de schildpad, met zijn tergend langzaam gaan,
Kwam zo toch als eerst op het feestje aan.
Björn Canfijn, Kruisland. Nogmaals gefeliciteerd! Als het goed is heb je het boek ‘Boven in een groene linde zat een moddervette haan’ inmiddels gekregen.