Ik ben heel ziek.

Want ik heb griep.
En in mijn neus zit snot.
Mijn hoofd is zwaar.
Mijn buik doet raar.
Mijn stem is ook kapot.
Nu drink ik sap
en eet ik pap.
Iets anders mag ik niet.
Maar mama zegt:
het gaat weer weg.
En daarna bakt ze friet!

Johanna Kruit. Uit: Twee kusjes in een doosje. Illustr. Annemie Heymans. Maretak, 2002.

Wanneer hij aan het werk was op zijn kleine boerderij
dan zong boer Jansen aria’s, van werken werd hij blij.
Zijn dieren waren liever lui, ze zaten op de grond,
ze neurieden een beetje mee en hingen heerlijk rond.
Zo ging dat jaren achtereen, maar op een maandag níet.
‘Waar is de boer?’vroeg Kaatje Koe. ‘Waarom zingt hij geen lied?’
Ze kamden alle kamers uit, de keuken, het toilet.
Ten slotte vonden ze boer Jansen grieperig in bed.
 
“O hemeltje,’zei Kaatje Koe, ‘u lijkt behoorlijk ziek.
U ligt er reuzezielig bij, maar ik ben in paniek.
Ik moet gemolken en gevoerd, ’t is al een uur of elf.’
Vanonder een laag dekens hoestte Jansen: ‘Doe het zelf!’
Lida Dijkstra. Uit: De Dierderij. Illustraties Noëlle Smit. Pimento, 2010.
Een lieve versie van Animal Farm, met goedlopende rijmpjes en humoristische, krachtige tekeningen.

A ai
Ik verspil weinig energie
alles doe ik op mijn gemak
bijna bewegen, hangen aan een tak
het luieren heb ik onder de knie
ondersteboven is mijn anarchie
aan reputaties heb ik lak
ik verspil weinig energie
mijn paradijs een bladerdak
meer zeg ik sowieso nie
er groeien soms algen in mijn pak
maar die vlekken schelen mij ongemak
geen roofvogel ziet zo wat is wie

ik verspil weinig energie

Saskia de Jong. Uit: de deugende cirkel. De Harmonie, 2010.
26 dierengedichten voor kinderen van Saskia de Jong.  Elk gedicht heeft een andere beginletter. De bundel opent met de g van godgans en loopt vervolgens van a tot z.  Elke letter symboliseert een dier, al is daar soms wat verwarring over: de ‘ai’ is een luiaard en de pop is in eerste instantie geen rups van een vlinder maar een mensenpop. Bij de x vinden we het uitheemse dier xirapha, bij de y de yak.
Saskia de Jong schreef eerder gedichten voor volwassenen. Nu dus voor kinderen, al vind ik het eigenlijk geen  kinderbundel. Dat komt niet alleen door de gedichten die een fiks taalniveau veronderstellen, maar ook door de collages naast de gedichten, samengestelde knipsels uit geïllustreerde tijdschriften. Desalniettemin: voor wie van eens een keer ‘anders’ houdt, is dit een eigengereide feestbundel.